Και εκεί που νόμιζες οτι όλα είχαν τελειώσει...
Προ-xmas γρίνια
Πώς καταλαβαίνεις ότι τα Χριστούγεννα είναι κοντά…
1 Παντού υπάρχουν χριστουγεννιάτικα δέντρα!!!Eμμ…Duhhh…..
2 Μπαίνει το «δώρο»……και όπως μπήκε-βγήκε!
3 Ορδές γυναικόπαιδων τρέχουν σαν να ήρθε το τέλος του κόσμου στην Ερμού, το Mall και άλλα μεγάλα εμπορικά κέντρα για να ψωνίσουν τα «απαραίτητα» για τις γιορτές (βλέπε τουαλέτα για το ρεβεγιόν-που τελικά θα γίνει στο σπίτι-, κάτι σε γούνα-για το ρεβεγιόν πάντα καλέ-, μελομακάρονα, παπούτσια αμπιγιέ, δώρο για την θεία Σούλα, δώρο για την γειτόνισσα, στολίδια -λες και δεν έχουμε αρκετά από πέρσι-, στεφανάκια για την πόρτα-Παναγία βόηθα-, ότι έχει κόκκινο glitter πάνω του και θυμίζει Χριστούγεννα και άλλα πολλά)
4 Οι γείτονες κάνουν διαγωνισμό «ποιος έχει το πιο ΚΙΤΣ στολισμένο σπίτι». Κερδίζει μέχρι στιγμής ο κυρ-Θανάσης με διαφορά (φωτάκια σε ότι είναι πράσινο και έχει φύλλα, Αϊ Βασίλης που κρέμεται από φωτισμένη σκάλα, γιρλάντες από έλατο και φωτάκια σε όλα τα κάγκελα). Πάντως υπάρχουν και τρις χειρότερα που τα βλέπω όταν πέφτει η μαύρη νύχτα και γελάει λίγο το χειλάκι μου γιατι..
5.…Στο γραφείο γίνεται της κολάσεως γιατί ως γνωστών ο Έλληνας ο κλασικός τα αφήνει όλα για την τελευταία στιγμή οπότε τελευταία εβδομάδα πριν τα xmas στη δουλειά σου σκάει έντυπο 68σέλιδο 9000 τιράζ με σελιδοποίηση ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ. Βρε αι και σιχτήρ…
6 Οι «μεγάλες» διαφημιστικές διαγωνίζονται για το ποιος θα κάνει την ποιο ουαου-πρωτότυπη-δημιουργική-πίσω και σας έφαγα κάρτα/δώρο και τελικά οι 9 στις 10 είναι μια βλακεία και μισή.
7 Τιμολογείς σαν τρελή…για να κλείσει το έτος…και να πάρεις τα λεφτά του αγίου ανήμερα!!!
8 Σου κάνουν δώρο χιονόμπαλες (me like) και μινιατούρες χριστουγεννιάτικα δέντρα (no comments)
9 Όλοι σε ρωτάνε «που θα πάτε τα Χριστούγεννα» ??? Πουθενά γιατί??? Α όχι έτσι ρωτάω….(κάνω γκάλοπ)
Άντε να έρθουν λοιπόν να ηρεμήσει το κεφάλι μας, να πιούμε κάτι τις και κυρίως να κοιμηθούμε βρε παιδιά λιγάκι παραπάνω…
Καινούργιο Σπίτι
Αφήνω το επίσημο introduction στην ΛΥΡΑ ....
Τη λένε Δήμητρα Μαστορίδου. Είναι 30 ετών και η περιπέτειά της με τη μουσική, μας κάνει να τη γνωρίσουμε. Η αγάπη της για το τραγούδι την σπρώχνει πρώτα στο Ωδείο Φ. Νάκας για τα θεωρητικά της μουσικής. Μετά σπουδάζει κιθάρα και στη συνέχεια κάνει μαθήματα φωνητικής με την Joulie Masino, την Solomon Caren και κατασταλάζει στην Λουκία Φρατσέα. Η στιχουργική καλεί το δημιουργικό της πνεύμα και πρωτοεμφανίζεται με αυτή την ιδιότητα στο Α’ ανανεωμένο Φεστιβάλ Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης (2005) με το «Τραγούδια παλιά» σε μουσική και ερμηνεία Τάσου Χαρανιά. Το τραγούδι διακρίνεται. Συνεχίζει και γράφει στίχους βιωματικούς, στιγμές αληθινές που τις ζυμώνει με την φαντασία της και πλάθει ιστορίες. Τις κάνει τραγούδια και τις τραγουδά. Είναι πρωτοεμφανιζόμενη τραγουδοποιός –είδος που σπανίζει. Με τον δίσκο της «Καινούργιο σπίτι» που κυκλοφορεί από τη ΛΥΡΑ, μάς χαρίζει 12 τραγούδια – γυναικείες ιστορίες που φωτογραφίζουν αποσπάσματα από τη ζωή της και τη ζωή της γενιάς της. Ένα πραγματικό στεγαστικό δάνειο γίνεται η αφορμή για να μας παρασύρει η Μαστορίδου στις δικές της νυχτερινές ιστορίες, ανανεώνοντας το ενδιαφέρον μας 12 φορές, όσα και τα τραγούδια. Χτίζει ένα καινούριο σπίτι, το χρωματίζει, το επιπλώνει και σαν καλή οικοδέσποινα μάς καλεί να μας φιλοξενήσει. Στο δίσκο συμμετέχει φιλικά η Τζώρτζια Κεφαλά των Μπλε, τραγουδώντας το «Άνοιξη θα μπει». Στο τραγούδι «Εύα και χώμα» τη μουσική υπογράφει ο Γιάννης Σταθόπουλος. Την επιμέλεια παραγωγής έκανε ο Άγγελος Σφακιανάκης. Την ενορχήστρωση ο Βαγγέλης Σπανακάκης.
Happy ?!?
Οι μέρες περνάνε χάνονται και εγώ δεν προλαβαίνω να φτύσω. Αλλά κυρίως δεν προλαβαίνω να γράψω.
Τρομερές ανατροπές στο γραφείο που με κάνουν να αισθάνομαι πλέον σαν να είμαι σε ένα κλουβί φυλακισμένη και κάποιος έχει πετάξει το κλειδί. Βλέπω όσο περνάει ο καιρός να μεταμορφώνομαι σιγά σιγά σε κάποια που δεν θέλω να είμαι. Κάθε πρωί η συγκοινωνία που παίρνω για το γραφείο αλλάζει δρομολόγια ανάλογα με τα κέφια του καιρού (;) και εγώ κλείνω 45άλεπτα στη στάση με βροχή , με ήλιο, με κρύο, με ζέστη. Οι διακυμάνσεις της διάθεσής μου με όλα αυτά παίρνει μορφή καρδιογραφήματος. Από την Σκύλλα στη Χάρυβδη! Interviews που πάνε καλά (αλλά κολλάνε στα λεφτά!) και interviews που πάνε χάλια, κάθε εβδομάδα από όλα έχει ο μπαξές. Το Σαββατοκύριακο τι να πρωτοκάνουμε, ποιον να πρωτοδούμε…και τελικά περνούν χωρίς να έχουμε κάνει κάτι ουσιαστικά. Μου έχουν λείψει πρόσωπα πολλά και θέλω να τα δώ. Μου λείπετε όλοι…….
Περιμένω κάτι καλό να έρθει..το νιώθω, θα αλλάξουν τα πράγματα. Στο κάτω κάτω έρχονται τα Χριστούγεννα. Για να μην το ξεχάσω: Αϊ Βασίλη εγώ φέτος τα Χριστούγεννα θέλω απλά να χιονίσει! Έτσι ακόμα κι αν μείνουμε σπίτι και δεν πάμε διακοπές κάπου…όλα θα δείχνουν υπέροχα με το άσπρο φόντο!
ο μαϊ γκόντ!! τα κατάφερα....έγραψα post!!!!
Υ.Γ. στο υπέροχο βιντεάκι με τους παράδοξους τρόπους να κάνεις κάποιον χαρούμενο, το μπλέ μονόφθαλμο πραγματάκι μου θυμίζει τρομερά εμένα these days…..χμμ..psycho!
Dream catch me
Back Where It All Started
Τον Ιανουάριο του 1978 στο Manchester άνοιξε το Factory club από τον Tony Wilson και έναν τελειωμένο Band manager τον Alan Erasmus με σκοπό να προμοτάρουν εκεί τα τοπικά συγκροτήματα όπως οι Cabaret Voltaire και οι Joy Division. Λίγο αργότερα δημιουργήθηκε η Factory Records. Το πρώτο LP της εταιρίας ήταν το Unknown Pleasures των Joy Division. Στις 18 Μαΐου του 1980, ενώ οι Joy Division έχουν κανονίσει tour, ο Ian Curtis αυτοκτονεί. Το είχε προσπαθήσει τόσες φορές άλλωστε. Όλα τα μέλη των Joy Division είχαν από πρίν συμφωνήσει ότι εάν ποτέ κάποιος αποχωρήσει από το γκρούπ να μην συνεχίσουν ως Joy Division. Κι έτσι γεννήθηκαν οι New Order…
Το μεγάλο χάρισμα που είχε ο Ian Curtis να περνάει την μελαγχολία του στους στίχους των τραγουδιών είναι αυτό που τον σκότωσε.
Η ταινία Control είναι βασισμένη στο βιβλίο της γυναίκας του Ian, Deborah και έχει ως Executive producers την ίδια, τον Tony Wilson και τον φοβερό και τρομερό Anton Corbjin. Μόνο και μόνο γι΄αυτό θα πηγαίναμε να την δούμε αλλά κυρίως γιατί ότι έχει να κάνει με την προϊστορία και ιστορία της ηλεκτρονικής μουσικής μας κάνει την τρίχα να σηκώνεται κάγκελο!
Any day, Any way
Call me Call me
o Aris, o Johnny , o Greggy, o Billy και ο Nick είναι οι Matisse. Και είναι έλληνες και βγάζουν αυτόν τον υπέροχο ήχο. Το κομμάτι αυτό είναι εδώ και μήνες το κόλλημα μου. Και χαίρομαι ιδιαιτέρως που είναι ντόπιο πράμα!!
p.s Αποφάσισα να κάνω και εγώ συμμορία-πιθήκων, να κλέβω ζαχαρωτά και καραμέλες και μετά να χαριεντίζομαι με την κολλητή-πιθηκάνθρωπο..τι γλυκό!who want's to join me?
Ο γάμος της σεζόν
Το βιντεάκι της σεζόν απο την mirelen. Είναι super και την ευχαριστώ παααααρα πολύ. Επίσης της προτείνω να το κάνει επάγγελμα. Άμεσα!!!!!! Το ΄χεις κορίτσι μου!!!! Enjoy γιατι εγώ πέθανα ήδη στα γέλια!!!
καλημέρες και φιλιά!
Ημερολόγιο Μπέμπας
Αγαπητό ημερολόγιο σου γράφω εγώ η μεγαλύτερη γιατί η «μικρή» κοιμάται αυτήν την στιγμή. Η θεία μου ζητάει να σας περιγράψουμε μια μέρα από την ζωή μας….ουφ…τελοσπάντων θα το κάνω! Τα πράγματα είναι απλά! Πεινάμε! Πεινάμε συνέχεια. Θέλουμε απλά κάθε μισή ωρίτσα το ζεστό μας γαλατάκι. Δεν καταλαβαίνω γιατί είναι τόσο ακατανόητο…. Εσείς οι μεγάλοι κάνετε κάτι άλλο δηλαδή? Πάλι καλά η μαμά μας και ο μπαμπάς είναι πολύ σβέλτοι…το γάλα έρχεται πάντα το πολύ στο τρίτο «ουά». Να φανταστείτε δεν χρειάζεται κάν να αλλάξω χρώμα μέχρι να μου το φέρουν!! Το πρόβλημα βέβαια αυτό με το χρωματάκι δημιουργείται όταν η μαμά έχει πέσει για ύπνο και πεινάει και η αδερφή μου την ίδια ώρα….εγώ πίνω ήσυχα ήσυχα το γάλα μου και αυτή γίνεται κόκκινη από το κλάμα…Να περιμένεις τη σειρά σου λέω εγώ!!!! ΖΖΖzzzzzzz……zz…..z….Τί έλεγα? Συγνώμη αλλά με πήρε ο ύπνος….όταν ακουμπάω το μπουκάλι απλά….ΝΥΣΤΑΖΩ…και μην τολμήσετε να με αφήσετε από την αγκαλιά σας γιατί το καταλαβαίνω τ’ακούτε??? Άντε!
Επίσης μόλις μου θύμισε η μικρή μου αδερφή να καταγγείλω τα εξής:
1. Μας την σπάει που μας αλλάζετε την πάνα μας κάθε μισή ώρα. Δεν θέλουμε το τσιτσίδι!! κρυώνουμε! Τι εννοείτε «πάλι τα έκανες??»..ποια?? τι έκανα??
2. Θα σταματήσετε να μιλάτε αυτήν την ακαταλαβίστικη γλώσσα? Τι θα πεί «ζουζουνι γουτσου γουτσου τζουτζουκα μπουμπούκα»?
Και προς θεού Μπαμπά…..Σταμάτα να μας βγάζεις συνέχεια φωτογραφίες!!!!!
Περιμένοντας.....
..τον Vag να προσπαθήσει να αναστήσει το poor little rawk template αποφάσισα πως δέν πάει άλλο. Πρέπει να σταματήσω να θρηνώ για το χαμένο μου template και να προχωρήσω. Η τεχνολογία έχει προχωρήσει, το ίντερνετ έχει γεμίσει με blog layouts...wake up and smell the coffee Naf!!! Κάτι που πρέπει να κάνω πολύ σύντομα και στην ζωή μου....
So, αλλάζω template (κι αυτό pretty cool δεν είναι??), αλλάζω διάθεση, βάζω μπρός για νέα σχέδια και σταματάω να γκρινιάζω!
p.s. Dear Vag εάν ο "ασθενής" αναστηθεί, let me know...
S.O.S.
Help!!!!
Εδώ και 4 ημέρες έχει χαθεί το τρομερό μου template και δεν ξέρω πια τι να κάνω....δοκίμασα τα πάντα. Έκανα μικροαλλαγές και save μπας και επανέλθει, το ξανακατέβασα, δοκίμασα να αλλάξω template μήπως είχε το συγκεκριμένο πρόβλημα....ΤΙΠΟΤΑ!
Όποιος έχει ιδέα του τί μπορεί να συμβαίνει και τι να κάνω......θα τον ευγνωμονώ!!!
ΟΥΦ!
Too Funky !!!
Δεν θα πω πολλά γιατί απλά ότι διαβάσατε στα περιοδικά είναι όλα αλήθεια και κάτι παραπάνω. Η Συναυλία ήταν κορυφαία από οργάνωση, εφέ, ήχο και εικόνα. Ο George ακούραστος να τρέχει πάνω κάτω στο διάδρομο που πέρναγε ανάμεσα στον κόσμο και να χορεύει ασταμάτητα. Για την φωνή του δεν χρειάζεται να πω ότι όπως όλοι περιμέναμε ήταν απλά «κρύσταλο». Και τέλος είπε όλα τα best of best τραγούδια του. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;;; Ήταν ένα βράδυ που δεν σταμάτησε κανείς να χορεύει όσο ο George Michael ήταν στη σκηνή.
ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΕΙΝΑΙ...
Να ξυπνάω το πρωί και να μυρίζω τη θάλασσα.
Να γεμίζουν άμμο τα πόδια μου.
Να με τυφλώνει ο ήλιος που αντανακλάται στα βότσαλα.
Να κάνω βουτιές μέχρι να κοκκινίσουν τα μάτια μου.
Να μου σγουραίνει η αλμύρα τα μαλλιά.
Να διακρίνεται το αλάτι πάνω μου όλη μέρα.
Να πέφτει ο ήλιος και εγώ να είμαι ακόμα εκεί…
Και το βράδυ με τους ηλιοκαμένους ώμους που γυαλίζουν από την κρέμα,
να πίνω τζήν πορτοκάλι και να βλέπω το φεγγάρι να γεμίζει κάθε μέρα πιο πολύ μέχρι την πανσέληνο του Αυγούστου.
Φιλιά..
ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ ΤΑΧΥΤΗΤΑ
Έτσι λοιπόν αφού σχεδόν τα περισσότερα είναι μισοκανονισμένα (πώς με βρίσκετε;;;) είπαμε οι μελλόνυμφοι να απολαύσουμε 6 ώρες αιματοχυσίας στον καναπέ παίζοντας…Rainbow Six Vegas και Need for Speed Carbon στο PS3 !!! Αφού λοιπόν αναδείχθηκα team leader και queen of the roads έπεσα για ύπνο στις 2 (πολύ beauty sleep για την σημερινή πρόβα νυφικού τι να σου πω) με το ζόρι γιατί είχα τον γαμπρό to be-eat my dust στο need for speed- καλό μου να με κυνηγάει με το wireless controller παρακαλώντας με να παίξουμε άλλη μία πίστα….καλό μου….αύριο πάλι ΘΑ ΦΑΣ ΤΗΝ ΣΚΟΝΗ ΜΟΥ....αγάπη μου!!!
Για όσους δεν κατάλαβαν…ναι…τελικά εμείς οι δύο θα παντρευτούμε!!!
Και στα δικά σας!
Ένας καταχρεωμένος, εξαγριωμένος πολίτης διαμαρτύρεται.
"Είμαι κι εγώ ένας σαν κι εσένα, σαν τον άλλο παραδίπλα, σαν όλους τους ανθρώπους που χρωστάνε το στεγαστικό, το γραμμάτιο για το αυτοκίνητο, τις πιστωτικές, γενικά της Μιχαλούς της ίδιας. Που καθυστερώ μια δόση κι αρχίζουν τα τηλέφωνα οι τράπεζες κι όχι για να μου πουν «πού χάθηκες βρε ψυχή;» Που κανένα άρθρο 44 δεν ήρθε για να σβήσει το 95% των οφειλών μου, αλλά και να ερχόταν το άρθρο, κανείς απ' αυτούς που χρωστάω δεν θα δεχόταν να μου χαρίσει τα χρέη.
Γιατί εγώ, δεν είμαι ΠΑΕ, ούτε ΑΕ. Είμαι ΑΜ - Ανώνυμος Μαλάκας. Κι όταν δεν έχω λεφτά να πληρώσω τα χρέη μου, δεν έχω ούτε να αγοράσω σπορ αυτοκίνητο, ακριβά ρούχα ή να κάνω ταξίδια σε μέρη μακρινά κι ονειρεμένα. Αν είσαι ΠΑΕ όμως και χρωστάς μερικά ψωροδισεκατομμύρια, μόλις σου χαρίζουν τα χρέη, πας κι αγοράζεις παίκτες, σχεδόν προκλητικά. Τι κι αν δεν είχες μέχρι πρότινος στον ήλιο μοίρα; Πας και παίρνεις τον Ριβάλντο, με 1,5 εκατομμύριο ευρώ το χρόνο. Και κλείνεις την πόρτα στα μούτρα των Γερμανών που δίνουν ένα φορτηγό λεφτά για έναν παίκτη σου που έχει κλείσει τα 32. Και κάνεις κι άλλα χαϊλίκια, όπως αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, ρίχνεις εκατομμύρια ευρώ στην ομάδα και θέλεις να φτιάξεις γήπεδο και προπονητικό κέντρο. Εσύ, που χρώσταγες όσα χρώσταγες, βγαίνεις σήμερα και δηλώνεις ότι «η ΑΕΚ είναι καθαρή από χρέη». Αφού καθάρισες, δεν βγάζεις και κατιτίς για τους παλιούς εκείνους πιστωτές; Πού έχασαν τα ωραία τους λεφτά επειδή δεν είχες μια και σε βλέπουν τώρα να κυκλοφορείς με κάμπριο (Ριβάλντο) και να κάνεις όνειρα για πρωτάθλημα και ομίλους Champions League;"
του Βάιου Κωνσταντίνου απο το yupi.gr
Κορυφαίο σχόλιο. Θα έβαζα και Photo του Demis αλλά δεν μπορώ να βλέπω την φάτσα του.
Street Art
Μερικές φορές η τέχνη ξεφεύγει απο τα όρια του καμβά. Αυτά είναι τα μικρά έργα τέχνης που συναντάω κάθε πρωί πηγαίνοντας στην δουλειά.
ΚΛΕΙΣΤΟΝ ΛΟΓΩ ΚΑΥΣΩΝΑ!
Το blog βρίσκεται υπό καθεστώς εκτάκτου ανάγκης. Δεν θα το κουράσω πολύ για να μην πάθει θερμοπληξία το άμοιρο. Έξω έχει 45 βαθμούς και μέσα στο γραφείο 10! Από το πρωί έχω πιει 3 φυσικούς χυμούς πορτοκάλι και 4 μπουκαλάκια νερό. Το μηχάνημα που βγάζει νερά έχει ανάψει κόκκινο.
Κατά τα άλλα χθες την άκουσα κανονικά γιατί επί 1μιση ώρα που έκανα για να φτάσω σπίτι από το γραφείο μπαινοέβγαινα από τον απόλυτο καύσωνα στο απόλυτο ψύχος! Έφτασα λοιπόν κομμάτια σπίτι προσπαθώντας να δροσιστώ κάνοντας απανωτά ντους και να μην ανοίξω την τηλεόραση γιατί έχει πλημμυρίσει από κώλους ξαπλωμένους στις ¨εξωτικές¨ παραλίες της ΛΟΥΤΣΑΣ. Α! και από μαγευτικές στιγμές ξέφρενης τρέλας στο (που αλλού) Super Paradise…εντάξει παιδιά..το καταλάβαμε από το πρώτο ρεπορτάζ ότι όλοι εκεί χορεύουν σαν τρελοί μόλις δουν την κάμερα και περνάνε ¨τεεεέλεια¨.
Και που είσαι…μην ανοίξεις ούτε ραδιόφωνο γιατί έχει καταντήσει αηδία με τις διαφημίσεις να πέφτουν κάθε 20 λεπτά πλέον, τους speakers να μιμούνται ο ένας το στυλ του άλλου και επίσης να μην λένε τίποτα ουσιώδες, και τα playlist που παίζουν over an over τα ίδια τραγούδια.Bleeehhh..
Οπότε ας είναι καλά για 1857η φορά το ipod μου που έπαιζε ασταμάτητα πάνω στην super γουάου διαστημική βάση-ξυπνητήρι-ραδιόφωνο (σας κάνω διαφήμιση του καινούργιου μου gadget δεν καταλάβατε ακόμα;) check it out…
Madness from the Underworld...
Όλα αυτά που έγιναν στο Ejekt Festival. Που όλοι παραπονιόμαστε μια ζωή τώρα για το γεγονός ότι τα μουσικά δρώμενα μέχρι πριν 3 χρόνια τουλάχιστον μας προσπερνούσαν αδιάφορα. Δεν είχαμε εγκαταστάσεις λέει. Και μετά αποκτήσαμε. Και τι έγινε; Τώρα δεν θέλουμε να πληρώσουμε 60 € για να δούμε μια συναυλία που θα διαρκούσε τουλάχιστον 8 ώρες και θα συμμετείχαν 3 πολύ καλά συγκροτήματα με ιστορία στην μουσική.
Γιατί να ανεχόμαστε αυτούς τους καταπιεσμένους αστοιχείωτους (γιατί προφανώς για το πλιάτσικο τα έκαναν όλα και όχι για το ακριβό εισιτήριο τελικά) ανεγκέφαλους που με τον τσαμπουκά επειδή δεν είχαν κάτι καλύτερο να κάνουν εκείνη τη μέρα είπαν να τα σπάσουν όλα;; Γιατί σε τέτοια events δεν υπάρχει αστυνομία stand by για να γλυτώσουμε τα χειρότερα που δεν γλυτώσαμε το Σάββατο; Και μετά από κάτι τέτοια..το άλλο άκρο …..ΜΑΤατζήδες παντού (το είδαμε κι αυτό στους Placebo). Λές και οι συναυλίες είναι διαδηλώσεις. Δεν γίνεται κάτι ενδιάμεσο; Απλά να φυλάσσεται η είσοδος από τους τζαμπατζήδες και να υπάρχουν ορισμένοι για περίπτωση επεισοδίων εκεί κοντά;; Τι ρωτάω και εγώ ποτέ δεν είχαμε, και ποτέ τελικά με αυτά που γίνονται δεν θα αποκτήσουμε, φεστιβαλική παιδεία …..Άσε…ας απολαμβάνουν οι ξένες χώρες τέτοιου είδους γιορτές της μουσικής….εμείς μπορούμε να αρκεστούμε για άλλη μια χρονιά στον Πλιάτσικα στο Λυκαβηττό ε;;
Από το official site των Underworld:UNDERWORLD MEMBER INJURED AS GANG STORMS STADIUM.Underworlds’ Rick Smith, Karl Hyde, Darren Price and crew were caught up in trouble reportedly caused by “anarchists” at the Ejekt Festival in Athens on Saturday night (16/06/07). Underworld were scheduled to close the festival that also included Madness and The Beastie Boys. It is reported that a group of around 30 masked individuals, armed with CS-gas, iron bars and baseball bats stormed the stadium at around 11.20pm as The Beastie Boys were performing. As cars were burned and property damaged, the stadium was evacuated. Underworlds’ Rick Smith was one of the injured. He was hospitalised for a time in Athens, but has now returned to the UK for further treatment. Several other people including security guards were seriously hurt.
p.s. Εννοείται ότι δεν αμφισβητώ ποιοτικά τον Πλιάτσικα. Ελπίζω να καταλάβατε τι εννοώ.
Endless Dreams
Θέλω να γυρίζω σπίτι μόνο όταν έχει νυχτώσει.Να κάνω βόλτες ατελείωτες.
Να βλέπω τον κόσμο να κινείται ζωηρά γύρω μου. Φταίει το καλοκαίρι.
Θέλω να μετακομίσω.
Να τελειώσουν τα πρώτα βάσανα, να χαρώ επιτέλους το καινούργιο μου σπίτι, να μπει σε τάξη η ζωή μας σιγά σιγά.Να πιω καφέ στην αυλή μου!
Θέλω να κάνω ποδήλατο, να αρχίσω τένις, σεμινάρια φωτογραφίας και δημιουργικής γραφής και να γραφτώ στο κολυμβητήριο της γειτονιάς. Τα μισά από αυτά θα τα κάνω, τα υπόλοιπα όχι. Δεν με νοιάζει. Θέλω να κάνω σχέδια.
Θέλω να αράξω σε ένα μέρος της Ελλάδος που δεν με νοιάζει αν θα λέγεται Ελαφόνησος, Ικαρία ή Χαλκιδική αλλά θα έχει μία απέραντη παραλία με λευκή άμμο και πράσινα νερά.
Θέλω εκεί να διαβάσω πιο πολλά βιβλία απ΄ όσα διάβασα πέρσι και να βγάλω άπειρες φωτογραφίες μαζί σου. Να φτιάξω καινούργια κολιέ από κοχύλια.
Θέλω να ονειρεύομαι.
Athens by Night
Όταν γύριζα στο παλιό μου σπίτι αργά το απόγευμα μετά από πολλές ώρες δουλειάς και αφηρημένα από το τζάμι του λεωφορείου έβλεπα την Ακρόπολη φωτισμένη, αμέσως ξέχναγα την κούραση και για 3 λεπτά, όσο την έβλεπα να περνάει και να χάνεται, αυτή η εικόνα με έκανε να χαμογελάω. Κοίτα να δείς που ακόμα στην θέση της είναι και τελικά ο μόνος λόγος που δεν την βλέπεις το πρωί είναι το νέφος και η κακή διάθεση απο την κίνηση που τρώς. Γι΄αυτό αντί να κοιτάς ψηλά το βλέμα φτάνει μέχρι το ύψος του φαναριού που περίμένεις να ανάψει επιτέλους πράσινο.
Και όταν βλέπω από τον Λυκαβηττό την φωτισμένη πόλη να απλώνεται στα πόδια μου θέλω απλά να μείνω και να την κοιτάζω μέχρι να ξημερώσει και το τοπίο να αγριέψει και πάλι.
ELECTRICITY
Καλό μήνα...καλός θα είναι αφού ξεκινάει με OMD στο Λυκαβηττό...Dear Vag and all, πέρνω πρωτοβουλία: αυτό είναι το track of the day!
Electricity, nuclear and H.E.P.
Carbon fuels from the sea
Wasted electricity
Our one source of energy
Electricity
All we need to live today
A gift for man to throw away
The chance to change has nearly gone
The alternative is only one
The final source of energy
Solar electricity
Electricity
Electricity
Electricity
Electricity
Electricity
La La Land
Πλήρως αντιπροσωπευτικό right now....I'm going down to La La Land...
Full of memories....
Kick ass song!
Splish Splash !
1.Το έχουμε ξαναπεί, το έχουν πει κι άλλοι, το ξαναλέω τώρα γιατί –πώς να το κάνουμε;- ισχύει: όταν όλα έξω σκοτεινιάζουν και βρέχει, είναι η ώρα να αγκαλιαστούμε στον καναπέ…ΤΆΚΟΥΣ;;;;
2.Στο διάλειμμα του προαναφερθέντος χουζουρέματος εις καναπέ γωνία, σέρνεσαι μέχρι την κουζίνα και τρώς yammy σουπίτσα..(καλά οκ δεν είσαι άρρωστος)
3.Ευκαιρία να ξεθάψεις και να ακούσεις τραγούδια όπως το Purple Rain, Why does it always rain on me, Singing in the rain, Ain’t gonna rain anymore και πολλά άλλα. Γράφεις και compilation άμα καταφέρεις και βρεις γύρω στα 12!
4.Αν είσαι γενικά γκαντέμης, όπως εγώ, δεν σε πειράζει και πολύ που περπατάς στο δρόμο και βρέχεσαι οπότε καταλήγεις με λίγη προσπάθεια να το διασκεδάζεις κι όλας….Ξέρεις τι καλό κάνει το βρόχινο νερό βρε;
5.Δέν θα ποτίσεις τα λουλούδια σήμερα!!!!(δεν τα ποτίζεις γενικώς;;καλά. Αγνόησε το!..)
6.Έχει πλάκα να παρατηρείς πώς αλλάζει η διάθεση όλων των ανθρώπων γύρω σου όταν βρέχει…ξαφνικά όλοι μελαγχολούν και επικρατεί μια γκρίνια!
7.Εάν ζωγραφίζεις ή ξέρεις να γράφεις μουσική και στίχους, μία βροχερή μέρα είναι δώρο θεού και πηγή έμπνευσης!Ε;Ε; (πρόταση:η σονάτα σου μπορεί να έχει τίτλο «όλα τα κακά της μοίρας μου..τώρα ΚΑΙ βροχή!»)
Wednesay...
ROCK ON SUMMER!
1/6 OMD Θέατρο Λυκαβηττού (respect the history of electro)
18/7 Fly Beeyond Festival JAMES - AIR - TORI AMOS (εμένα πάντως μόνο αυτή η μέρα με ενδιαφέρει...όλη!)
19/7 Fly Beeyond Festival PINK – SUGABABES
Free PRESS ME More!!!!
Είμαι εθισμένη….
Μπορώ να τα έχω όλα please??
I is Back...
Στο γραφείο όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο και το μόνο που θέλω να κάνω είναι να σταθώ στην μέση και να ουρλιάξω μέχρι να σπάσουν τα τζάμια…και μετά να τα σπάσω όλα πρίν φύγω.
Θέλω απεγνωσμένα να εξαφανιστώ για κανένα τρίμηνο σε μία ερημική παραλία με τον καλό μου και με εφόδια αρκετά ώστε να μας κρατήσουν μακρυά από τον έξω κόσμο για αρκετό διάστημα αλλα κάτι μου λέει μέσα μου (και έξω μου μη σου πω!) ότι όχι απλά δεν θα μπορέσω να το κάνω αλλά με βλέπω να μετράω στα δάχτυλα τα μπάνια που θα κάνω φέτος….
Οι καταστάσεις στο καινούργιο σπίτι αλλάζουν καθημερινά με ραγδαίο τρόπο οπότε δεν μπορώ να μεταφέρω μια σαφή εικόνα…την μια μέρα έρχονται 5 μάστορες μαζί και το σπίτι γίνεται αχούρι, την άλλη τσακωνόμαστε με τον κατασκευαστή, τα χρώματα έρχονται λάθος και ο ελαιοχρωματιστής το χαβά του: «να βάλετε και τα τουβλάκια γιατί εγώ δεν μπορώ να βάψω αν δεν μπούν πρώτα τα τουβλάκια» !!!! Καλός άνθρωπος δεν λέω αλλά……Επιπλέον, λεφτά για να αγοράσουμε φούρνο και νεροχύτη δεν έχουμε πια, αλλά βάλαμε κάτι ταπετσαρίες!!!!Μούρλια!..... αχ….κανένα δωράκι εν όψη γάμου βρε παιδιά;
Που με φέρνει στο άλλο επίμαχο θέμα...Εγώ πότε θα γίνω μάνα;;;εεε…..όχι λάθος…αυτό είναι άλλο…Εγώ πότε θα προλάβω θεέ μου μέσα σε όλα να παντρευτώ κι όλας το Σεπτέμβριο(λέμε τώρα….);;;
Αι σιχτίρ…..πάω για Shopping Therapy……
HOHOHOHO...ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!
ΓΙΑΤΙ ΜΠΑΜΠΑ???
Γιατί δεν είναι Παρασκευή ακόμα?
Γιατί δεν έχει «μπει» το δώρο του Πάσχα? Έχω λίστα που περιμένει…..
Γιατί δεν υπάρχει μία λαμπάδα της προκοπής για το βαφτιστήρι μου?
Γιατί δεν είμαι σπίτι μου να φτιάχνω κουλουράκια με την μαμά μου και να βάφουμε αυγά και αντ’ αυτού είμαι (και θα είμαι μέχρι Μ. Πέμπτη)…εδώ???
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να νηστέψει κανείς για μία εβδομάδα το κρέας και τα γαλακτοκομικά?
Γιατί ο λουκουμάς όταν νηστεύεις είναι τόσο θεικός?(μμμ…λουκουμάαας)
Γιατί τα μαλλιά μου θέλουν πάλι βάψιμο? (Α! δεν μπορώ βαρέθηκα κάθε μήνα!)
Γιατί δεν γράφει κανείς (εκτός από τους γνωστούς άγνωστους) στο blog μου?
Γιατί τώρα το θυμήθηκε ο καιρός να χειμωνιάσει?(πότε θα βάλω τα καινούργια μου peep toes?)
Γιατί μερικοί άνθρωποι έχουν βαλθεί να μου κάνουν τη ζωή δύσκολη?
Γιατί δεν μπορώ να βρω ένα λεωφορείο που να με πηγαίνει στην δουλειά μου επιτέλους?
Γιατί δεν μου μιλάς??
Again..and Again..and Again......
Όσα χρόνια κι αν περάσουν απο τότε που βγήκε αυτό το κομμάτι, ποτέ δέν θα αλλάξει το συναίσθημα που ακόμα και σήμερα μου προκαλεί οταν το ακούω...μια γλυκιά μελαγχολία στην αρχή και μια λύτρωση στη συνέχεια καθώς όλα τα όργανα εισβάλλουν ένα ένα και η βραχνή φωνή του Craig Walker υψώνεται τραγουδώντας:
Without your love…..you’re tearing me apart
With you close by……you’re crushing me inside
Without your love……you’re tearing me apart
Without your love……I’m dowsed in madness
Can’t loose the sadness.....
Ανατριχίλα...
Enjoy...Again..
Surpriiiiiiiiiiiiiiise!!!!!!!!!!!
Και έτσι λοιπόν ενώ το «management team» του πάρτυ είχε ξεχυθεί στους δρόμους για την απαραίτητη διοργάνωση, το Ρινάκι μην έχοντας ιδέα τι το περιμένει, διοργάνωνε Κυριακάτικο εορταστικό τραπέζι με θαλασσινά. Κούνια που σε κούναγε που θα γλύτωνες έτσι απλά μικρό μου σαλιγκάρι!
Οι τηλεφωνικές συνδιαλέξεις όλη την εβδομάδα προ των γενεθλίων έδιναν και έπαιρναν. Το JUMBO ετοιμάζεται να κάνει προτομές προς τιμήν εμού και της Fellow Jumbo Queen (έτσι θέλει να την αποκαλούμε) Ζωή. Τελικός απολογισμός: 50 καραμούζες, 30 μπαλόνια (που δεν φούσκωναν με τίποτα τα καταραμένα), 30 καπέλα, 4 Happy Birthday banner, 29 κεράκια, 20 firecrackers, 20 sparkle sticks, τούρτα(με τον σκίουρο του Ice Age και το βελανίδι του), super duper καναπεδάκια από catering (με την ευγενική χορηγία της μαμάς Σόφης), Dj Μάνος on the decks, και πολύ μα πολύ αλκοόλ. Αποστολή εξετελέσθη.Over and Out….
Quest List Check : 40 άτομα! Πλήρης μυστικότητα. Όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο…εκτός από το ότι η Ειρήνη συνεχίζει να κανονίζει souare de gala για την Κυριακή! Και τότε έρχεται η φαεινή ιδέα στον Κωστή….. «θα την παίρνουμε τηλέφωνο και θα της ακυρώνουμε ένας ένας για το τραπέζι οπότε»…..θα πέσει σε βαθιά κατάθλιψη γιατί θα νομίζει ότι όλοι την φτύνουμε την ημέρα των γενεθλίων της! Ωραία ιδέα….Δεν έχουμε άλλη εναλλακτική…πρέπει να βιαστούμε! Προχωράμε λοιπόν as planned.
Μετά από 2 ώρες στολισμού του σπιτιού, φουσκώματος των επίμαχων μπαλονιών, και άγχους γιατί μέχρι τελευταία στιγμή πιστέυαμε ότι μερικοί θα έρθουν στο πάρτυ μετά την εορτάζουσα(!) γίνεται επιτέλους το final τηλεγώνημα από τον Κωστή: «Δεν μπορώ να την κρατάω
άλλο…ερχόμαστε..ετοιμαστείτε!» Το τι ακολούθησε είναι εύκολο να το φανταστείτε.
Μία Ειρήνη αντιμέτωπη με 40 καραμούζες που ουρλιάζουν και φωνές που οργιάζουν με τα «Χρόνια Πολλά». Της πήρε τουλάχιστον 10 λεπτά να συνέλθει από το σοκ και να ξεκολλήσει από το κούφωμα της πόρτας!
Τι ακολούθησε μετά; Χορός (κυρίως από την εορτάζουσα), φαγητό, σφηνάκια και η Ειρήνη αντιμέτωπη 1ον) με 29 ακατονόμαστα κεράκια τα οποία δεν έλεγαν να σβήσουν με τίποτα!!!!!! (χεχεχε) και 2ον) με ένα σωρό από άπειρα δώρα. Άραγε θα τα καταφέρει να τα ανοίξει όλα πρίν από τα επόμενα γενέθλια;; Είναι ένα μυστήριο…αλλα πιστεύω ότι θα μπορέσει τελικά!
Ελπίζω να το διασκέδασες όσο και εμείς μικρούλα! Και του χρόνου!!!
P.S. Θα επανέλθω επί του θέματος σύντομα με φωτογραφίες ντοκουμέντα!!!
I am...
- Naf
- A proud mom. A fool for love, strawberries, girly stuff, sparkly things and hot bubble baths. I am not a photographer but i adore photography, i am not a chef yet i cook like crazy and i like it! Instagram: instanaf
Τρελό Shopping!!
Subscribe
Posts
All Comments
