Merry merry...


Λοιπόν σου ετοίμασα κι εδώ...άντε περιμένουμε να έρθεις!
Χρόνια πολλά σε όλους!

It's a Girl !


Πάρε μια γεύση από τώρα…

Κορδελάκια για τα μαλλιά
Κούκλες
Φούστες
Φορεματάκια
Βραχιολάκια
Τσάντες
Κολιέ
Καπελάκια
Καλσόν
Hello Kitty
Glitter
Κοκκαλάκια
Τσιμπηδάκια
Barbie
Αρκουδάκια
Κουκλόσπιτα
Καροτσάκια
Κουζινικά
Λευκώματα
Ημερολόγια
Μπότες
Μπαλαρίνες
Καλαθάκια
Σκουλαρίκια
Δαχτυλίδια
Νυχτικά
Σερβιέτες
Γκόμενοι
Φιλενάδες
Κολάν
Κραγιόν
Νεσεσέρ

Τακούνια
Lip gloss

…γιατί πρέπει να αρχίσεις να συνηθίζεις αυτές τις λέξεις…

Thnx!

Σε ευχαριστώ πολύ που τα κατάφερες την ώρα της καταιγίδας να είμαι στο κέντρο της Αθήνας.
Σε ευχαριστώ που έγινα μούσκεμα από την βροχή πηγαίνοντας στην στάση.
Σε ευχαριστώ που έκανα 1 ώρα να πάω στη δουλειά και πάλι άργησα.
Σε ευχαριστώ για τις καινούργιες κάλτσες που αναγκάστηκα να αγοράσω γιατί στα παπούτσια μου κολυμπούσαν ψαράκια.
Σε ευχαριστώ γιατί έκανα και τους συναδέλφους μου να γελάνε μαζί μου αφού ήμουν η μόνη που είχε βγάλει τα παπούτσια της και τα είχε απλώσει μπροστά στη σόμπα για να στεγνώσουν.
Σε ευχαριστώ για το κρύωμα που θα αρπάξω από τα βρεγμένα ρούχα.
η καλή μέρα όντως απο το πρωί φαίνεται...

Όταν βγείς από εκεί μέσα αγάπη μου με το καλό θα στα εξηγήσω όλα…στο υπόσχομαι!

The worst nightmare ever!

Εκτός από το συνεχές βραδινό κατούρημα που με κάνει να κοιμάμαι σαν zombie (και που είσαι ακόμα δηλαδή) το άλλο που έχω πάθει εδώ και 4 μήνες είναι ότι κάθε βράδυ, μα κάθε βράδυ σου λέω, βλέπω όνειρα/εφιάλτες. Και όχι μόνο τα βλέπω, αλλά είναι και τόσο έντονα που τα θυμάμαι όλη μέρα. Ε λοιπόν, χθες το βράδυ είδα τον κορυφαίο εφιάλτη!(όχι όχι μην τρίβεις τα χέρια σου αγαπητέ Toymaker. Δεν νομίζω να θελήσεις να τον χρησιμοποιήσεις για ιστορία μόλις τον διαβάσεις!!believe me!). Η ιστορία ξεκινάει με μία φαεϊνή ιδέα που έχω εγώ και την ανακοινώνω στην παρέα μου που αποτελείται από τον Mahler και τον Vk(!) να ερμηνεύσουμε live σε μερικούς φίλους μας μια….όπερα(!?). Ο Mahler πετάει την σκούφια του –ώ τι έκπληξη- , ο Vk δεν διαμαρτύρεται και ιδιαίτερα –πάντα το ήθελες μέσα σου αυτό έτσι;;- και εγώ ξεκινάω να διαβάζω τους στίχους μια όπερας που -όχι δεν ήτο η Aida φυσικά- ήταν κάτι χωρίς όνομα που μεταξύ άλλων κουλών στοιχείων περιείχε και το “ I am so pretty” από το West Side Story. Στο σημείο αυτό να τονίσω ότι δεν θέλω σχόλια. Δικό μου είναι το όνειρο ότι θέλω βλέπω! Συνεχίζω. Πώς λοιπόν μπορεί ένα τέτοιο αθώο ονειράκι με τέτοια απλή υπόθεση να καταλήξει σε εφιάλτη;; Όταν ο Mahler δήλωσε ότι έχει αποστηθίσει όλη την όπερα σε μισή ώρα και όταν ξαφνικά άρχισε να γεμίζει η αίθουσα του αμφιθεάτρου στο οποίο βρισκόμασταν με άπειρο κόσμο. Εκεί η Naf συνειδητοποιεί την μαλακία που έχει κάνει και παίζοντας την ψύχραιμη (ακόμα) απευθύνεται στον master Mahler για να του πει ότι “δεν εννοούσα ακριβώς αυτό λέγοντας να την παρουσιάσουμε σε μερικούς φίλους!!!”. Επίσης έντρομη πλέον συνειδητοποιώ ότι πέραν του “I am so pretty, oh! So pretty…” δεν ξέρω τίποτα άλλο από την όπερα και πρόκειται να γίνω επιεικώς ρεζίλι. Την κατάσταση δε, δεν βοηθάει καθόλου ο Vk ο οποίος σε κάθε έκκληση βοήθειας μου, όχι μόνο δεν προσπάθησε να αποτρέψει τον Mahler από αυτό που πάει να κάνει (οκ οκ δεν φταίει αυτός, δικιά μου ιδέα ήταν ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΧΟΜΑΙ αλλά προσπαθήστε να συμπάσχετε για λίγο please) αλλα πέφτει και με τα μούτρα στην ανάγνωση του δικού του κομματιού αμίλητος (ναι αγάπη μου sorry δεν είχες και πολύ μπλα μπλα σε αυτό το όνειρο). Για να μην σας κουράζω έπρεπε να πείσω –πραγματικά- τον εαυτό μου ότι έβλεπα όνειρο για να ξυπνήσω γιατί το άγχος μου καθώς ο κόσμος γέμιζε την αίθουσα μεγάλωνε και εγώ είχα ως μόνη εναλλακτική να ανέβω και να τραγουδήσω το “Μια Ωραία Πεταλούδα σε Λα ματζώρε” και να φύγω τρέχοντας. Άσε που στο δικό μου όνειρο θα γινόταν ήρωας ο Mahler…έλεος!! Περιττό να σας πω ότι ξύπνησα πνιγμένη στον ιδρώτα. Προσπαθώντας να ξεπεράσω αυτόν τον εφιάλτη και να συνεχίσω να ζω την ζωή μου, έκλεισα εισιτήρια για να δω τον “Rigoletto” της Ε.Λ.Σ. Ελπίζω να μην μου ζητήσει ο τενόρος να τον συνοδεύσω στο "La donna è mobile".

...


...Ε ναί λοιπόν!! Μου αρέσει το glitter!!! τρελαίνομαι. Το λατρεύω. Και όχι σαν τη Wilma μόνο τα Χριστούγεννα έτσι; (respect όμως γιατι τα Χριστούγεννα τα γιορτάζει 2 μήνες είπαμε..)..εγώ είμαι fan all year round. Και δεν ντρέπομαι καθόλου. Δεν είναι καρακιτσουλιό, είναι τόσο λαμπερό, σε πολλά χρωματάκια και φωτίζει κάθε τί που στολίζει! τι γλυκό! Τα μάτια μου κάνουν αστράκια όταν βλέπω κάτι με glitter και το θέλω άμεσα. Το έχω σε μορφή σκόνης σε πολλές αποχρώσεις για τα μάτια, σε μολύβι, eyeliner, gloss, βερνίκι, σε παπούτσια, τσαντα, ζώνη, αφίσα, κάρτα, κορνίζα, αυτοκόλλητα, τσιρότα, κοκαλάκια για τα μαλλιά, σκουλαρίκια, μπλούζες κ.α. Δεν κατάλαβα;; Υπάρχει πρόβλημα;; Είμαι καλά! Άμεσο επακόλουθο είναι να λατρευω εξίσου τις ντισκομπάλες γιατι ...έχουν αυτό το παρεμφερές με το "γυαλιζάει-φαντεζί" του glitter. Επιπλέον i love disco. Και ολοκληρώνω αυτό το παραλήρημα λέγοντας: Spy & Apos ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ GLITTER. μα καλά δεν χαίρεστε που αγοράζοντάς μου ένα μικρό οτιδήποτε με λίγο glitter μπορώ να είμαι ευτυχισμένη για μέρες;;;; Μπορώ επίσης με κάτι μεγαλύτερο και στρογγυλό να σταματήσω να γράφω για το glitter...δεν ξέρω...θα συσκεφτώ με την wilma και θα σας πω!

Bring on the rain


Συννεφιασμένο Σαββατιάτικο πρωινό με μπόλικη βροχή η οποία μάλλον δεν θα σταματήσει ούτε αύριο να πέφτει! Ευκαιρία να μην ξεκολήσουμε απο τον καναπέ, να ακούσουμε μουσική, να δούμε όλα τα Σαββατιάτικα σήριαλ στο χαζοκούτι, να φάμε σούπα κολοκύθας και μετά σνίτσελ αλά mamma (οι συνταγές δίδονται με mail γιατι εδώ δεν είμαστε το gourmed.gr!), να αγκαλιαστούμε, να βάλουμε το σκύλο μέσα και να δούμε ταινίες. Ας βρέξει όσο θέλει. Είμαι έτοιμη και για αύριο!

13 weeks

Καμία δεν μπορεί να φανταστεί ούτε στα πιο τρελά της όνειρα τι θα αισθανθεί και τι θα ζήσει την περίοδο της εγκυμοσύνης. Η κάθε γυναίκα το ζεί διαφορετικά και έχει να διηγείται τις δικές τις ιστορίες. Εγώ στον μικρό απολογισμό του 1ου τριμήνου που κάνω αυτές τις ημέρες έχω να θυμάμαι ένα βασικό χαρακτηριστικό. Το δώρο στην εγκυμοσύνη μου ήταν το γεγονός ότι δεν έχω εμετούς, αναγούλες, καούρες και ζαλάδες. Είχα όμως καθημερινό σύμπτωμα την ανησυχία. Μόλις έμαθα ότι είμαι έγκυος άρχισε η ανησυχία για το αν η εγκυμοσύνη είναι σωστή και όλα είναι στη θέση τους! Μόλις επιβεβαιώθηκε ότι όλα «βαίνουν καλώς» άρχισε η ανησυχία ότι από στιγμή σε στιγμή κάτι μπορεί να μην πάει καλά και όλο αυτό να τελειώσει. Έτσι κάθε φορά που πήγαινα στην τουαλέτα βεβαιωνόμουν ότι δεν υπάρχει ίχνος αίματος πουθενά (λες και δεν θα το καταλάβαινα αν υπήρχε). Στην συνέχεια κυλάνε οι μέρες, έρχονται οι γενικές εξετάσεις και η ανησυχία για τα αποτελέσματα –τι πρωτότυπο!-. Όλα καλά και εκεί. Και όλοι χαίρονται και κάνουν όνειρα και εγώ πάντα συγκρατημένη με μια μικρή ανησυχία ακόμα. Το υπερηχογράφημα της Αυχενικής Διαφάνειας και PAPP-A τεστ. Και όλοι να σου λένε να μην ανησυχείς και ότι όλα θα πάνε καλά και εσύ να θες να τους πεις: πώς μπορώ να μην ανησυχώ όταν έχω έναν άνθρωπο με σύνδρομο Down στην οικογένεια μου; Ποιος μου λέει να μην ανησυχώ και τι ξέρει; Ότι μελέτες κι αν διαβάσω στο internet, ότι κι αν μου είπε ο γιατρός πριν την εξέταση δεν με έκανε πιο ήρεμη. Το μόνο που με ησύχασε ήταν η εικόνα του παιδιού μου στον υπέρηχο και τα αποτελέσματα της εξέτασης. Και τώρα λίγο πιο καθησυχασμένη αρχίζω να χαλαρώνω βγαίνοντας από το «δύσκολο» και «επικίνδυνο» 1ο τρίμηνο της εγκυμοσύνης. Λέω να αρχίσω να το απολαμβάνω. Δεν ξέρω…θα σας πω στον απολογισμό του 2ου τριμήνου!

Ανακοίνωση

Αγαπημένε μου Αϊ Βασίλη...

Φέτος που είμαι καλό κορίτσι και επίσης δεν είμαι πια μόνη μου σε αυτόν τον κόσμο (μετράω για 2 τώρα, οπότε καταλαβέ με!) σου στέλνω με post την λίστα με τα πραγματάκια που ΘΑ μου φέρεις τα Χριστούγεννα (και αν αργήσεις λίγο εγώ θα το καταλάβω..δεν τρέχει κάστανο!). Ευχαριστώ!
Αυτό το post είναι αφιερωμένο στις φιλενάδες dot (ή αλλιώς "η νονά"), την Mirelen (ακα "γειτόνισσα") και fava (αυτό που φτιάχνεται απο ρεβύθια ντε!!:Ρ). Είναι αφιερωμένο λοιπόν στις έταιρες shopping freaks απο μια shopper που αλλονίζει όποτε προλαβαίνει στο internet και βρίσκει τα πιο τρελά sites για ψώνια. Εντάξει, η αλήθεια είναι ότι το έκανα για να σας ρίξω στάχτη στα μάτια αφού είχα 40 χρόνια να ανεβάσω post.....χιχι.....enjoy! και πρίν πάθετε αμόκ, οι διευθύνσεις των sites είναι στο τέλος! Είμαι σίγουρη οτι θα τις χρειαστείτε....εγω προς το παρόν τα κοιτάζω λόγω μόνιμης αφραγκίας.

Saturday night's bonus track





Γιατι δεν ξέρεις τι θα πεί να ξυπνάς 6 φορές κάθε βράδυ για κατούρημα...
Γιατι τους έφερε η κουβέντα...
Γιατι είναι απο τους αγαπημένους

Δεν έχω χρόνο!!!!!

Να μιλήσω στο τηλέφωνο
Να γράψω post
Να παίξω στο παιχνίδι του xipasmenou (oh…I will, I will shut up!)
Να σκεφτώ τι μου συμβαίνει
Να δω οτιδήποτε που παίζει στην τηλεόραση πριν τις 11!
Να φτιάξω τα νύχια μου
Να τρέξω στο ΙΚΑ και στα ΚΕΠ
Να φτιάξω τούρτα για τα γενέθλια μου
Να μαζέψω το σπίτι

Δεν θυμάμαι καν αν σου είπα σήμερα ότι σ΄αγαπώ!

Your ears need Fixatiooooooon...

proudly present


Sahpe - Fixation



click on image to listen tracks


Comments on this one μόνο αφού ακούσετε τα tracks!άντε go!

Driving to Hell !!!!

Πού να φανταστώ ότι το τηλεφώνημα του συναδέλφου μου στις 8:30 το πρωί που μου ανακοίνωνε ότι είναι με 39 πυρετό στο κρεβάτι (join the club), αντί να ακυρώσει το ραντεβού που είχαμε μαζί με πελάτη, θα με οδηγούσε σε μια ΚΟΥΡΣΑ ΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ!!! Όπου θάνατος βάλε….το αφεντικούλι μου.
50άρης καλοστεκούμενος (δεν είναι εκεί το θέμα μας), με ένα Subaru Outback που πιάνει το άτιμο τα 200 σε χρόνο dt. Μπαίνω μέσα και βάζω αμέσως ζώνη γιατί αλλιώς δεν έχω άλλη ευκαιρία…το γνωρίζω! Αμέσως βγαίνουμε Κηφισίας και πάμε από την τέρμα αριστερή λωρίδα ..τσούπ σαν αστραπή στην δεξιά! Απλό δεν ήταν; Και εγώ ανησυχούσα το κουτό. Τις μούντζες που μας ρίξανε κάνουμε ότι δεν τις βλέπουμε γιατί είναι πρωί και δεν έχουμε πιει καφέ ακόμα. Προχωράμε με 160 στην Κηφισίας (δεν έχει σημασία που είναι πήχτρα στην κίνηση παιδί μου σου λέω!) και βγαίνουμε Αττική. ΑΑααα…η Αττική Οδός είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να ανοίξουμε διάπλατα και τα 4 παράθυρα του αυτοκινήτου (;!), να ανάψουμε τσιγάρο, να αλλάζουμε σταθμό και να προσπαθούμε να βγάλουμε το κινητό από την δεξιά τσέπη μας με το αριστερό χέρι, όλα ταυτόχρονα!! Ενώ λοιπόν ο Χριστός και η Μεγαλόχαρη μας έχουν προστατεύσει από βέβαιο θάνατο, εμείς για να τους βάλουμε σε extra bonus πίστα, τρέχοντας πάντα με 200, οδεύουμε προς τα διόδια και φρενάρουμε το τελευταίο μέτρο πριν την μπάρα γιατί «το γαμίδι» e-pass δεν πιάνει από μακριά όταν ακροβατείς με το ένα χέρι στο τσιγάρο και το άλλο μισό στο τιμόνι. Έχει δίκιο. Για επιδόρπιο μπαίνοντας στην είσοδο για Αγ. Στέφανο κάνουμε κόντρες ξυστά με μια νταλίκα. Την αφήσαμε και πέρασε. Είμαστε πολύ grande. Βγαίνοντας έξω από το ραντεβού έψαχνα μία δικαιολογία μπας και γυρίσω με ταξί, αλλά πού τέτοια τύχη στον Αγ. Στέφανο. Επίσης η επιστροφή δεν είχε και πολύ ενδιαφέρον. Κάναμε 5-6 σφήνες και κλείσαμε έναν δρόμο για 3 λεπτάκια…Μπούρδες.

Αύριο παίρνω αναρρωτική για να ξεπεράσω το σοκ.

Κρυολόγημα-Naf = 1-0

Είναι που ετοιμαζόμουν να κάνω post στο οποίο θα έκραζα όλους όσους ασχολήθηκαν με την συναυλία της Madonna γιατι βαρέθηκα κάθε blog να γράφει για «τη συναυλία του αιώνα» (εντάξει παιδιά, εμείς και άλλοι 69.999 πήγαμε) με αποτέλεσμα την Κυριακή 28 και την Δευτέρα 29/9 όλη η Ελληνική μπλογκόσφαιρα να έχει σπέυσει να ανεβάσει «κάτι» σχετικό. Ας είναι και χιλιοκουνημένο βιντεάκι βρε αδερφέ!(όσοι φίλοι bloggers το έχετε κάνει και εσείς...ελάτε τώρα αφού με ξέρετε πως υπερβάλλω καμιά φορά...είναι και οι ορμόνες..σκουζάτε με). Πού ήθελα να καταλήξω η γυναίκα?Α! ναι...λοιπόν δεν ξέρω, μπορεί να με μυρίστηκε, εμένα και τις κακές σκέψεις, η βρωμόγρια απο την Καμπάλα και εκεί, Δευτέρα μεσημέρι άρχισα να το νιώθω το κρυολόγημα να σκαρφαλώνει ολούθε. Απο τότε λοιπόν το καλό, κλασικό συνάχι με μετέτρεψε σε ράκος που όοοχι, δεν μετακινείται απο κρεβάτι σε καναπέ γιατι πολύ απλά.....δεν μπορεί κάν να σηκωθεί απο τον καναπέ. Προσπάθησα να εκπαιδεύσω το σκύλο να μου φέρνει νερό αλλά μάταια...με πόναγε φρικτά ο λαιμός μου οπότε σκέφτηκα οτι για να τον μάθω να ανάβει το βραστήρα για τσάι θέλει μεγάλη προσπάθεια και δεν το ΄χα! Έμεινα λοιπόν εκεί, αδύναμη και στο έλεος των πρω’ινών και μεσημεριανών εκπομπών με ποικίλες ξανθές παρουσιάστριες. Απο την πολύ πλήση εγκεφάλου όταν με έπαιρναν τηλέφωνο γνωστοί μου για να μου ευχηθούν περαστικά εγώ έσπευδα να τους ενημερώσω οτι: η Μιμή Ντενίση παντρεύτηκε, η Μενεγάκη βάφτισε την κόρη της Βαλέρια την Κυριακή και ναιιιι όοολοι ήταν εκεί και η Τζούλια το πάιζει ήδη ντίβα στο κέντρο που....Ε??...τραγουδάει?????? Υπερφόρτωση απο τις πολλές ηλίθιες πληροφορίες. Σήμερα για να τιμωρήσω τον εαυτό μου βλέπω μόνο Skai και ντοκυμαντέρ για τις πολικές αρκούδες. Μην με ρωτήσετε γιατι. Αυτό είχε, έκανα μόκο και κάθησα να το δώ. Επίσης έχω πήξει στο φιδέ. Και η μύτη μου κοντέυει να πέσει απο το πολύ φύσημα. Η γκρίνια πάντως δεν είναι εκ του κρυολογήματος. Αυτή μάλλον είναι έμφυτη. Πάω να φάω φακές για αλλαγή, σήμερα που είμαι καλύτερα. Με τις υγείες μου.

ανησυχίες...


Θα μεγαλώσει καλά εκεί μέσα άραγε το φασολάκι μας;

Πρωϊνό

©2005-2008 ~fake-x
Ντινγκκκκ….
τα ποτήρια τσούκρισαν ελαφρώς
Φρστ, φρστ, φρστ
3 κουταλιές ζάχαρη
Χρστ. Χρστ
1μιση καφέ
Γλουκ γκλούκ
λίγο παγωμένο νερό
Βζιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιννννννν
Φλόπ, φλόπ, φλόπ
3 μεγάλα παγάκια
Κλούκ γκλουκ γκλουκ γλουκ
κι άλλο νερό
Φλιτς Φλιτς
γάλα


Η μουσική του πρωϊνού καφέ…..ώρες ώρες είναι απλά….Μαγευτική!!!

Green Design Festival


Μα δεν το ξανακάνω...


"Έχω κάνει 12 kills και τα έχω ξεκλειδώσει όλα"
έχει σκοτώσει 12 φορές τους "κακούς" και έχουν ανοίξει κι άλλες πίστες (ουάου)

"Μ40Α3"
κάποιο είδος όπλου που σκοτώνει εξωγήινους(?)

"κάτσε, κάνω revive κι έρχομαι"
τον σκότωσαν στην πίστα και περιμένει να αναστηθεί. τόυ πέρνει γύρω στα 5΄΄.

"είμαι σε vacation mode τώρα"
έχει χτίσει όλη τη Ρώμη, εκεί κατά τον 6ο αιώνα και είπε να κάνει ενα time out ο άνθρωπος

"θές one to one?"
θές να παίξουμε οι 2 μας μόνο?

"έχω lockάρει"
έχει "κλειδώσει" τον στόχο........τςςςςςςς

"με nukαρε η μαλάκω"
έμπειρος chaτερ που μ*λ*κίζεται στο irc. Το nuke απο ότι ξέρω είναι κάτι κακό. Πάντως το παιδί μια χαρά μου φάνηκε δεν έπαθε τίποτα

"είναι το Bot ρε!"
σε κάθε πίστα παίζει και ο υπολογιστής. Άμα πέσεις πάνω του την π*****σες. 99,9% θα σε φάει λάχανο.Μάντεψε γιατί...

"Ρε μαλάκα με γάμησες!"
ο μαλάκας τον γάμησε



Τί κάνω εγώ σε internet cafe ?????????????


Congratulations! You killed Naf

Οδηγός για μια ομαλή επανένταξη στην ροή της καθημερινότητας…

Η αλλιώς …αρνούμαι να μαζευτώ σπίτι και κάνω ότι είναι δυνατό για να μην συνειδητοποιήσω ότι φεύγει το καλοκαίρι και έρχεται το πήξιμο. Παίρνεις λοιπόν τις 2 all time favorites φιλενάδες και πας στα παλιά σου λημέρια την Ν. Σμύρνη. Εκεί πνίγεις τον πόνο σου στην Cremeria Vienna και αποφασίζεις μετά από μισή ώρα (γιατί η φιλενάδα dot προσπαθεί να βάλει 20 γεύσεις σε ένα κυπελάκι!) ποια από τις φρεσκότατες 70 γεύσεις που έχει το μαγαζί. Cremeria Vienna, Ελ. Βενιζέλου 52, Ν. Σμύρνη.
Επειδή, ας μην γελιόμαστε, μετά από έναν συνδυασμό από κρέμα Vienna και nutella σε πιάνει μια λιγούρα, πάς γραμμή να βάλεις λίγο αλκοόλ στο στοματάκι σου. Στο δρόμο σε σταματά 2μετρο τρελό αγόρι, σε κοιτάει στα μάτια και σου ζητάει αν μπορεί να έχει μια κουταλιά από το παγωτό σου. Του απαντάς ναι, του δίνεις, αυτός παθαίνει σοκ (όχι που θα με κολλήσεις εσύ-χα!) και μετά πετάς το κουταλάκι και τρως το υπόλοιπο παγωτό από το κυπελάκι. Καταλήγεις λοιπόν στην μικρή Brasserie που έχει ανοίξει στην αρχή της Ομήρου -και είναι super- και συζητάς πίνοντας κρασί για ταμπόν. Πρώην νύν και επόμενους, νύχια και διακοπές με τις φίλες σου. Συνειδητοποιείς πόσο σου λείπουν και υπόσχεσαι στον εαυτό σου –πάλι- να κάνεις πιο συχνά αυτές τις συναντήσεις.

Την Τετάρτη αποφασίζεις να κάνεις cocooning (κυρίως γιατί νιώθεις τύψεις που ο σκύλος μένει πολλές ώρες μόνος στο μπαλκόνι). Του κάνεις παρέα λοιπόν μετά από πολύωρο beaute αναπολείς το αγαπημένο σου μαγαζί για μανικιούρ το Butterfly Nails, με απόλυτα κοριτσίστικο decoration (ρομαντική ταπετσαρία στους τοίχους, νεο-μπαρόκ έπιπλα και τα βικτοριανά σερβίτσια και αρωματικό καφέ) και διάθεση στο Χαλάνδρι, και προσγειώνεσαι στην πραγματικότητα γιατί δεν σου έχει μείνει σάλιο από τις διακοπές. Βάφεις κακήν κακώς τα νύχια σου με φούξια essie, λοιπόν, και για να μην αφήσεις τον εαυτό σου να πάθει κατάθλιψη, αφιερώνεις την νύχτα σου στον Wentworth Miller και κατεβάζεις Prison Break με full power! Στο διάλλειμα και όσο περιμένεις κατεβάζεις το cd της Monica, το Avatar και παθαίνεις σόκ με την μαγική της φωνή, που σου θυμίζει έντονα PJ Harvey, και κολλάς. Η Monica είναι Ελληνίδα ερμηνεύτρια, συνθέτης και στιχουργός σε ηλικία μόλις 21 ετών. Κατεβάσέ το ή αγορασέ το! Αξίζει. Λές η μικρή (καθόλου μικρή στη φωνή) Monica να μας βγάλει ασπροπρόσωπους και στο εξωτερικό?? Δές και το cd cover που το έχει σχεδιάσει η ίδια. Butterfly Nails, Αγ. Γεωργίου 21, Χαλάνδρι, 210 6832 403
Την Πέμπτη αποδέχεσαι πρόταση της τελευταίας στιγμής και βρίσκεσαι στο Λυκαβηττό με παρέα για να δείς –για 2η φορά- Stomp. Τους λατρεύεις για άλλη μια φορά και ονειρεύεσαι πώς θα ήταν να είσαι μέλος τους (μάλλον θα είχες πολύ γυμνασμένα μπράτσα και πρησμένα πόδια!!!). Στην συνέχεια κατηφορίζεις «για ένα ποτάκι» στη Χάριτος . Εκεί συνειδητοποιείς ότι στο μαγαζί κυκλοφορεί μια επιδημία που εξαφανίζει τα ποτά σε χρόνο dt από τα ποτήρια. Η επιδημία και εξαπλώνεται. Μερικοί την αντιλαμβάνονται στο 2ο ποτό -και άλλοι στο 4ο- και στις 3:30 π.μ. μια είναι η λύση για την καταπολέμηση της κατάστασης αυτής: βρώμικο στην Μαβίλη. Καθισμένη στο παγκάκι της στάσης –κλασικά- το λουκανικάκι φαντάζει θεϊκό. Ναι ξέρω. Το έχεις νιώσει και εσύ.

Με αυτά και με εκείνα ήρθε και η Παρασκευή και πάλι δεν έχεις κανονίσει τίποτα και ίσως κάτι να προκύψει πάλι. Αλλά ξέρεις κάτι; Σήμερα ειδικά, και τίποτα να μην κάνεις δεν πειράζει. Γιατι είναι Παρασκευή!!! Επιβίωσα μία εβδομάδα! Ναι! Δεν έχω να ξυπνήσω από τον ήχο του ξυπνητηριού άυριο!!



Ψίτ, SDRyche ...κατάφερα 5ημέρο κωλοβαρέματος!


Ο καλός ο μήνας...

Πρώτος καφές στο γραφείο…..check
Κλασική κουβέντα για διακοπές μόνο με άτομα που μας έλειψαν σε αυτές…..check
Άνοιγμα υπολογιστή…..check
Κοίταγμα της οθόνης για μισή ώρα…..check
Άνοιγμα mailbox…..check
Πέταγμα 81 mails στα σκουπίδια…..check
Άνοιγμα database…..check
Απαιτούμενο “I am back” post…..check
Μαύρισμα στην θέση του…..check

…καμία δουλειά σε εξέλιξη.

…Τέλεια!

splash!


Ηθικόν δίδαγμα

Η αλλιώς η αξία του να έχει κανείς cool άντρες συναδέλφους. Δεν κάνουν σαν υστερικοί στις δύσκολες καταστάσεις. Δεν πάσχουν από ορμόνες που γίνονται κοκορέτσι. Δεν τσακώνονται μαζί σου (παρα μόνο σε extreme καταστάσεις) και σου χαμογελούν πάντα. Όταν έχεις πάει στο γραφείο με μαλλί αφάνα σου λένε: «Σε πάτησε τρένο μπάινοντας και είσαι έτσι;;» και όχι «αχ τι ωραία που είναι τα μαλλιά σου σήμερα!» που σου λέει καπάκι στην επόμενη γωνία η Σούλα του απέναντι γραφείου. Σε βγάζουν έξω Παρασκευή βράδυ, σε προσέχουν από κάθε τριμάλακα που κυκλοφορεί και γίνεστε μαζί κομμάτια. Και την Δευτέρα πίνετε μαζί sambuca στη δουλειά. Και όχι. Αν νομίζετε ότι παρ΄ότι είμαστε από τους τελευταίους εναπομείναντες που δουλεύουν, κωλοβαράμε, είστε λάθος!!

Γιατρέ μου…

… άκου να δείς τι μου συμβαίνει.
Διατηρώ ένα Blog σχεδόν 2 χρόνια τώρα και δεν έχω νιώσει καθόλου την ανάγκη να γνωρίσω, να μιλήσω από κοντά, να γράψω γράμμα ή να τηλεφωνήσω σε κανέναν από αυτούς που μου σχολιάζουν συχνότατα κατά τα άλλα τα post μου (btw thnk you guys!). Αυτό έχει συμβεί μόνο κατ΄εξαίρεση σε 2 περιπτώσεις. Ήταν από αυτές τις περιπτώσεις που λειτουργεί απλά το ένστικτο του Σκορπιού και δεν το έχω μετανιώσει. Διαβάζω καθημερινά όλα τα blogs που έχω στο blogroll μου και άλλα τόσα αλλά δεν μπορώ να σχολιάζω σε κάθε post του κάθε blog κάθε μέρα χωρίς να έχω κάτι να ουσιαστικό να πώ (οκ το ουσιαστικό δεν είναι πάντα ουσιαστικό αλλά u get the point). Έχω διαβάσει post και έχω κλάψει από συγκίνηση ή από τα γέλια και παρ΄όλα αυτά δεν ήθελα να σχολιάσω κάτι. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν σας διαβάζω. Ούτε ότι δεν σας νιώθω κομμάτι της καθημερινότητάς μου έστω. Δεν παραμονεύω για το πότε θα σχολιάσει κάποιος στο blog μου έτσι ώστε να απαντήσω αμέσως (με χαριτωμενιές ή χωρίς) μη και υπάρξει κανένα μιλισέκοντ χωρίς comment. Και πάλι ισχύει το αν έχω κάτι να απαντήσω ή μου έρθει κάτι να πώ θα το πώ. Δεν μπορώ να ασχολούμαι με κοινωνικά και πολιτικά θέματα. Θα το κάνω αν θέλω να τα βγάλω από μέσα μου και θα τα γράψω όπως τα βλέπω και τα κρίνω εγώ. Γράφω κάτι σαν ημερολόγιο και όχι την ιστοσελίδα του bbc. Γιαυτό και δεν θα δείτε post σχετικά με το σκάνδαλο της Siemens και καπάκι post για το τι χρώμα έβαψα τα νύχια μου χθές (θα δείτε μόνο για το 2ο :Ρ). Δεν μπορώ να μιλάω συνέχεια για το blog μου όπου σταθώ και όπου βρεθώ με όποιον λάχει. Δεν μου βγάινει. Το θεωρώ, μέσα σε πολλά εισαγωγικά, κάτι προσωπικό. Μπές και διάβασε. Αν δεν μπορείς να σου πώ δυό πράγματα. Αλλά αυτό. Τι άλλο να σου πώ? Να σου κάνω αναφορά κάθε μέρα ποιος έγραψε τι, πού και γιατί, δεν πρόκειται. I have a life beyond the pc (αυτό θα το κάνω motto). Για αυτήν άλλωστε μου αρέσει να γράφω στο blog μου και όχι για θεωρίες. Δεν είμαι από αυτούς που γράφουν post κάθε μέρα. Δεν μου βγαίνει όλες τις φορές. Δεν προλαβαίνω ή έχω τόσα στο μυαλό μου και τέτοια σύγχηση που όταν κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή παθαίνω απλά black-out! Δεν μπορώ κάθε φορά που κάποιος νέος αναγνώστης-blogger σχολιάζει κειμενό μου να μπώ και να σχολιάσω άμεσα στο δικό του blog «για να βγάλω την υποχρέωση». Δεν βγάζω ανεμοβλογιά αν δεν ασχοληθώ με το pc για αρκετές μέρες. Δεν αποκαλώ το blog μου «βλόγι». Μου τη δίνει.

Θα ζήσω;;;

Μια άσχημη νύχτα...

...Μετά από μια πολύ άσχημη εβδομάδα, συνέχεια του άσχημου μήνα. Δάκρυα και πόνος στην καρδιά. Γιατί; Καμιά απάντηση. Εγώ τι κερδίζω τελικά; Ύπνος και λύτρωση. Ρουτίνα. Ξεκολλάει το μυαλό. Να ακούς και να διαβάζεις λόγια γεμάτα υποκρισία που σου τρυπάνε το μυαλό. Να ασχολείσαι με ανούσια πράγματα ενώ όλα γύρω σου μένουν στάσιμα και βαρετά. Και εσύ θες να προχωρήσεις. Κάθε μήνας θέλεις να είναι εκείνος που θα σου αλλάξει την ζωή. Που θα την γεμίσει νόημα. Και μετά το μετανιώνεις. Νοσταλγείς τις ατελείωτες συζητήσεις με φίλους. Τις μεγάλες φυγές. Φύγε. Μπορείς. Μπορείς; Κάθε φορά λίγο πιο θυμωμένη. Κάθε φορά λίγο πιο απογοητευμένη.

I am...

My photo
A proud mom. A fool for love, strawberries, girly stuff, sparkly things and hot bubble baths. I am not a photographer but i adore photography, i am not a chef yet i cook like crazy and i like it! Instagram: instanaf

Dreamers...

Τρελό Shopping!!