Γιατρέ μου…

… άκου να δείς τι μου συμβαίνει.
Διατηρώ ένα Blog σχεδόν 2 χρόνια τώρα και δεν έχω νιώσει καθόλου την ανάγκη να γνωρίσω, να μιλήσω από κοντά, να γράψω γράμμα ή να τηλεφωνήσω σε κανέναν από αυτούς που μου σχολιάζουν συχνότατα κατά τα άλλα τα post μου (btw thnk you guys!). Αυτό έχει συμβεί μόνο κατ΄εξαίρεση σε 2 περιπτώσεις. Ήταν από αυτές τις περιπτώσεις που λειτουργεί απλά το ένστικτο του Σκορπιού και δεν το έχω μετανιώσει. Διαβάζω καθημερινά όλα τα blogs που έχω στο blogroll μου και άλλα τόσα αλλά δεν μπορώ να σχολιάζω σε κάθε post του κάθε blog κάθε μέρα χωρίς να έχω κάτι να ουσιαστικό να πώ (οκ το ουσιαστικό δεν είναι πάντα ουσιαστικό αλλά u get the point). Έχω διαβάσει post και έχω κλάψει από συγκίνηση ή από τα γέλια και παρ΄όλα αυτά δεν ήθελα να σχολιάσω κάτι. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν σας διαβάζω. Ούτε ότι δεν σας νιώθω κομμάτι της καθημερινότητάς μου έστω. Δεν παραμονεύω για το πότε θα σχολιάσει κάποιος στο blog μου έτσι ώστε να απαντήσω αμέσως (με χαριτωμενιές ή χωρίς) μη και υπάρξει κανένα μιλισέκοντ χωρίς comment. Και πάλι ισχύει το αν έχω κάτι να απαντήσω ή μου έρθει κάτι να πώ θα το πώ. Δεν μπορώ να ασχολούμαι με κοινωνικά και πολιτικά θέματα. Θα το κάνω αν θέλω να τα βγάλω από μέσα μου και θα τα γράψω όπως τα βλέπω και τα κρίνω εγώ. Γράφω κάτι σαν ημερολόγιο και όχι την ιστοσελίδα του bbc. Γιαυτό και δεν θα δείτε post σχετικά με το σκάνδαλο της Siemens και καπάκι post για το τι χρώμα έβαψα τα νύχια μου χθές (θα δείτε μόνο για το 2ο :Ρ). Δεν μπορώ να μιλάω συνέχεια για το blog μου όπου σταθώ και όπου βρεθώ με όποιον λάχει. Δεν μου βγάινει. Το θεωρώ, μέσα σε πολλά εισαγωγικά, κάτι προσωπικό. Μπές και διάβασε. Αν δεν μπορείς να σου πώ δυό πράγματα. Αλλά αυτό. Τι άλλο να σου πώ? Να σου κάνω αναφορά κάθε μέρα ποιος έγραψε τι, πού και γιατί, δεν πρόκειται. I have a life beyond the pc (αυτό θα το κάνω motto). Για αυτήν άλλωστε μου αρέσει να γράφω στο blog μου και όχι για θεωρίες. Δεν είμαι από αυτούς που γράφουν post κάθε μέρα. Δεν μου βγαίνει όλες τις φορές. Δεν προλαβαίνω ή έχω τόσα στο μυαλό μου και τέτοια σύγχηση που όταν κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή παθαίνω απλά black-out! Δεν μπορώ κάθε φορά που κάποιος νέος αναγνώστης-blogger σχολιάζει κειμενό μου να μπώ και να σχολιάσω άμεσα στο δικό του blog «για να βγάλω την υποχρέωση». Δεν βγάζω ανεμοβλογιά αν δεν ασχοληθώ με το pc για αρκετές μέρες. Δεν αποκαλώ το blog μου «βλόγι». Μου τη δίνει.

Θα ζήσω;;;

Μια άσχημη νύχτα...

...Μετά από μια πολύ άσχημη εβδομάδα, συνέχεια του άσχημου μήνα. Δάκρυα και πόνος στην καρδιά. Γιατί; Καμιά απάντηση. Εγώ τι κερδίζω τελικά; Ύπνος και λύτρωση. Ρουτίνα. Ξεκολλάει το μυαλό. Να ακούς και να διαβάζεις λόγια γεμάτα υποκρισία που σου τρυπάνε το μυαλό. Να ασχολείσαι με ανούσια πράγματα ενώ όλα γύρω σου μένουν στάσιμα και βαρετά. Και εσύ θες να προχωρήσεις. Κάθε μήνας θέλεις να είναι εκείνος που θα σου αλλάξει την ζωή. Που θα την γεμίσει νόημα. Και μετά το μετανιώνεις. Νοσταλγείς τις ατελείωτες συζητήσεις με φίλους. Τις μεγάλες φυγές. Φύγε. Μπορείς. Μπορείς; Κάθε φορά λίγο πιο θυμωμένη. Κάθε φορά λίγο πιο απογοητευμένη.

Save the planet, fart less

Ο φίλος μου ο Κ. εδώ και πάρα πολύ καιρό, πολύ πριν αρχίσει το star να κοτσάρει την Λαμπίρη να μας λέει ότι βγάζει από την πρίζα όλες τις ηλεκτρικές συσκευές στο σπίτι όταν φεύγει (καλά σε πιστέψαμε), έχει ξυπνήσει από μόνος του την οικολογική του συνείδηση –γιατί άμα περίμενε να του την ξυπνήσει κανένας άλλος σώθηκε- και κάνει απεγνωσμένες προσπάθειες για να βάλει το λιθαράκι του στην σωτηρία της μαμάς γής. Εμείς οι υπόλοιποι έξυπνοι φυσικά τον κοροϊδεύουμε πολλές φορές (μπροστά από την πλάτη του!) γιατί σκάει μύτη παντού με την υφασμάτινη σακούλα του μέσα στην οποία μαζεύει όλα τα ανακυκλώσιμα, κυνηγάει όποιον σπαταλάει νερό (δόξα το θεό μπάνιο κάνει το παιδί αλλά όχι πάνω από τέταρτο ε;) και αρνείται να ανάψει air-condition εάν η θερμοκρασία είναι κάτω των 38 βαθμών κελσίου! Στην πραγματικότητα όμως εμείς είμαστε απλά γαϊδούρια και ο Κ. αρκετά πιο ευσυνείδητος από όλους μας. Αλλα μας αγαπάει και μας δέχεται γιαυτο που είμαστε!!!! Στο θέμα μας λοιπόν. Ο Κ. χθές μου έδειξε όλο χαρά την ιστοσελίδα που έχει ανακαλύψει στην οποία αναφέρονται ένα σωρό τρελοί –για εμάς τους θνητούς- τρόποι να “πρασινίσουμε” την ζωή μας. Το ήξερες λοιπόν ότι ο τρόπος με τον οποίο κόβεις το κωλόχαρτο μπορεί να επιβαρύνει η να βοηθήσει το περιβάλλον καλέ μου; Αμέ! Πάρε να ΄χεις.

Μετά από έρευνες λοιπόν απεδείχθη ότι εάν κρεμάς το κωλόχαρτο με το χαρτί να κρέμεται προς τα έξω, χαλάς λιγότερο χαρτί. Είναι τόσο απλό. Κάντο! Μην φοβάσαι! Δεν είναι τόσο δύσκολο όσο το να τρέχεις φορτωμένος με εφημερίδες ψάχνοντας κάδο ανακύκλωσης στην Αθήνα. Για πάμε όλοι μαζί!
Τώρα σας καλώ να σοβαρευτείτε γιατι μία άλλη διαπίστωση θα σας ταρακουνήσει –μη σας πώ θα σας πετάξει κάτω από την καρέκλα-. Οι αγελάδες κλάνουν. Δεν τελείωσα. Όχι απλά κλάνουν, είναι υπέυθυνες για το 3% των εκβολών διοξειδίου του άνθρακα που επηρεάζει το φαινόμενο του θερμοκηπίου μόνο στην Αγγλία και σαν να μην έφτανε μόνο αυτό, όταν οι αγελαδίτσες ρεύονται παράγουν τόσο μεθάνιο όσο να μεγαλώσει το ποσοστό των εκπομπών αερίων στην περιοχή της Αργεντινής κατά 30%. Τι εννοείς πώς το μέτρησαν αυτό; Μα συνέδεσαν μια δεξαμενή με τις αγελάδες και μετρησαν τα ρεψιματά τους!! Τελικά, για να καταλάβω, καλό μας κάνουν ή οι αγελάδες ή μας καταστρέφουν τον πλανήτη μας;;;;(μετά σκέφτομαι το μπιφτεκάκι και ηρεμώ…). Επισκεφτείτε το treehugger λοιπόν και βρείτε τον τρόπο που σας κάνει κλίκ για να βοηθήσετε λιγάκι βρε παιδί μου αυτόν τον πλανήτη. Προς θεού μην δώ καμιά αγελαδίτσα έτσι γιατι θα τα πάρω και θα σας τσακίσω όλους!
Είπαμε, το κάναν οι ειδικοί μην το χέσουμε! Ας αφήσουμε τις αγελαδίτσες να κλάνουν ήσυχες.

10 τρόποι που θα προκαλέσουν την άμεση απολυσή σου


- Παιδιά να κάνουμε το πρωινό meeting για να δούμε τις σημερινές δουλειές;
- Να τελειώσω τον καφέ, να ρίξω ένα χέσιμο και να το κάνουμε μετά:;;;

- Κύριε Διευθυντά φεύγω
- Ραντεβού;
- Ναι με τρελό γκομενάκι. Τα λέμε αύριο

- Κύριε Διευθυντά ο καφές σας
- Όπως τον πίνω;
- Ωχ…..έχετε δίκιο, ξέχασα να φτύσω μέσα!

- Και ποιος φταίει λοιπον για το λάθος που έγινε ρε Λαμπρόπουλε;Μου λές σε παρακαλώ πολύ;
- Με δουλεύετε;;; Μα φυσικά εσείς που μου δώσατε την δουλειά κε Διευθυντά! Άκου ερώτηση!

- Μα καλά έχετε κάνει 4 τιμολογήσεις λάθος σε ένα μήνα αγαπητέ!!!
- Ε..πως κάνετε έτσι..τόσα λεφτά έχετε..παπαπαπα! μασούρια τα κάνετε;;

- Α! κύριε διευθυντά σας έψαχνα
- Παρακαλώ πείτε μου..
- Πείτε μου το mail σας να σας κάνω add στο Facebook!

Σκάς μύτη κάθε Παρασκευή με μαγιό και βατραχοπέδηλα

Ντύνεσαι emo και όταν σε ρωτήσει τι έπαθες του απαντάς με ένα δάκρυ στο μάγουλο..
- Ο κόσμος είναι χάλια. Η ζωή είναι χάλια. Τώρα που σας βλέπω με το ένα μάτι…κι εσείς χάλια είστε!

- Κύριε διευθυντά θα ήθελα να σας μιλήσω γι΄αυτήν την αύξηση που λέγαμε
- Και μπορώ να ρωτήσω γιατί πιστεύετε ότι πρέπει να πάρετε αύξηση 2η φορά αυτόν τον χρόνο;;;
- Κοιτάξτε να δείτε, θα είμαι ειλικρινής. Έχω χάσει κάτι λεφτά στα χαρτιά αλλά με την βοήθεια σας πιστεύω ότι θα ανακάμψω…

- Κύριε Διευθυντά έχει έρθει πάλι αυτή η πατσόλα που σας ζήταγε και χθές…
- Εννοείτε την…γυναίκα μου;;;;;;
- Α γειά σου!

100


Για τα επόμενα 100 post μου εύχομαι λοιπόν

Να αγαπώ ακόμα πιο πολύ μέρα με την μέρα
Να ταξιδέψω περισσότερο
Να δώ τους Cure, Coldplay, Morissey *όχι δεν τον είδα damn* οπωσδήποτε για να μου φύγουν τα (τωρινά) απωθημένα!
Να έρθουν κι άλλα νέα μέλη στην ζωή μας
Να αλλάξω δουλειά
Να μην σταματήσουμε να blogaρουμε ποτέ!!!!!

Φιλιά και τούρτα σερβίρω στην βεράντα. Για περάστε!

Από το 1 - 99…

Μετακόμισα 2 φορές (για χάρη της αγάπης)

Αγάπησα πιο πολύ μέρα με τη μέρα
Έμεινα στο σπίτι των ονείρων μας
Παντρεύτηκα
Απέκτησα σκύλο
Ταξίδεψα στο Ναύπλιο, την Ικαρία και τη Σύρο
Είδα Live Depeche Mode, George Michael, Shakira *say what?*, Waterboys, placebo *twice*, OMD, New Order, Micro, Roxy music, Roger Waters, Kylie, Linkin Park, Juno Reactor, Schiller και άλλους που μπορεί να μην θυμάμαι!
Ήρθαν στην ζωή μας νέα μέλη (ανίψια, βαφτιστήρια)
Μάκρυναν τα μαλλιά μου!
Δέθηκα ξανά με φίλους παλιούς
Απέκτησα νέους
Έκοψα το τσιγάρο (ούτε τζούρα από τότε)
Άλλαξα δουλειά (περίπου), έφυγαν συνάδελφοι..εγώ να δώ πότε…!
Απέκτησα αυτήν την όμορφη συνήθεια του blogging…
Και γνώρισα super άτομα από αυτήν!

*Fin*


Λοιπόν σήμερα θα σε πάω θερινό cinema που το ξέρω ότι σου αρέσει όπως και εμένα. Θα σου πάρω σουβλάκι, και μπυρίτσα (και ποπ κόρν και παγωτό και ότι τραβάει η ψυχή σου). Θα κάτσουμε δίπλα δίπλα και ας πάρεις εσύ το τραπεζάκι. Θα μας φυσάει το αεράκι και θα σου ψιθυρίσω στο αυτί ότι δεν σου είπα χθες το βράδυ.

Παράπονο


Κανείς ποτέ δεν μου έχει πάρει ένα μπουκέτο παιώνιες που είναι το αγαπημένο μου λουλούδι.
Κανείς δεν μου έχει φέρει πρωινό στο κρεβάτι.
Κανείς δεν έχει κάνει νυχτερινό μπάνιο μαζί μου.


Ο μήνας μπήκε με νεύρα γιατί άργησα να ξυπνήσω και με παράπονο μόλις αντίκρισα τα αγαπημένα μου λουλούδια να προσφέρονται -από πελάτη προφανώς- στο αφεντικό της εταιρίας, ο οποίος ούτε που τα κοίταξε. Θα μαραθούν κάτω από το air contition σε χρόνο dt. Προσπαθώ να συνειδητοποιήσω ότι μπορεί να μην πάω διακοπές και σκέφτομαι εναλλακτικές. Έχουμε πάντα το Γαλαξίδι λέω. Προσπαθώ να ξυπνάω νωρίς για να μπορώ να φεύγω από το γραφείο όσο πιο νωρίς γίνεται (και όσο πιο μακρυά επίσης!). Προσπαθώ να κάνω μόνη μου νύχια γιατί λόγω συνεχούς αφραγκίας αποφεύγω επιδεικτικά τα salon de beaute (βλέπε και προηγούμενο post με βαφή «κάντο μόνος σου») και φυσικά 2 στις 10 τα καταφέρνω. Προσπαθώ να μην γκρινιάζω αλλά και αυτό δεν έχει επιτυχή αποτελέσματα…
Θα μου περάσει.

Καλημέρα και καλό μήνα…

I am...

My photo
A proud mom. A fool for love, strawberries, girly stuff, sparkly things and hot bubble baths. I am not a photographer but i adore photography, i am not a chef yet i cook like crazy and i like it! Instagram: instanaf

Dreamers...

Τρελό Shopping!!