Endless Dreams: March 2008

No more Photoshop!

Εξαιρετικά αφιερωμένο σε όλους τους fellow graphic designers (και είναι και πολλοί) που ξέρω οτι θα τρελαθούν στα γέλια και θα φάνε τουλάχιστον μισή ώρα διαβάζοντας το παρακάτω blog το οποίο είναι αφιερωμένο στις υπέρτατες μ#$%$^ες που μπορεί να κάνει κάποιος παρασυρόμενος απο τα πολλά κουμπάκια ποιυ προσφέρει το μενού του Photoshop. Το blog είναι το photoshop disasters και είναι όνομα και πράμα.

Ναί. Έτσι είναι πραγματικά το κεφάλι της madonna. Απο τότε που προσγειώθηκε πάνω της το ufo και της έκανε και τη φράντζα λασποτήρα

Επίσης αξιόλογα είναι και τα σχόλια που κάνει ο τύπος σε κάθε βλακεία του photoshoπά. Έχω αρχίσει ήδη να ψάχνω σε ηλεκτρονική μορφή ρετουσαρίσματα εθνικών μας σταρ που αν του τα στείλω θα τα βάλει σε ειδικό section του blog του με label God_please_no_more_photoshop_i_will_throw_up. Άσε που, δεν μπορεί, απο τα πολλά ρετούς το Δεσποινάκι κάπου θα έχει και κανένα 6ο δαχτυλάκι. Σαν την μοντέλα πιο κάτω. Καλέ της άφησαν κάτι πάνω της για να θυμάται το γκόμενο που κάνανε μαζί φωτογράφηση αλλα μετά αυτόν τον διώξανε κλωτσιδών γιατι ήθελε επίδομα ανθυγιεινής για τις πολλές ώρες έκθεσης στον ήλιο.

Εγώ

Σύρος Best of

Τα πανέμορφα σπίτια και οι βόλτες στα στενά
Η θέα από το δωμάτιο
Ο πιο ωραίος ελληνικός καφές, το πιο ωραίο γλυκό του κουταλιού, ο ήλιος να δύει και η πιο καλή παρέα στο Παπούρι (ευχαριστούμε!)
Η χαλβαδόπιτα
Τα φαγητό στο Σαν Μιχάλη με θέα τη Θάλασσα (και γενικότερα το φαγητό..)
Η παρέα
Το ταξίδι του γυρισμού με 8 μποφόρ
Και…

Η πινακίδα-αξιοθέατο στο δρόμο για το ξενοδοχείο μας

και μια άποψη του περιβόητου sex shop Bizadio!

Αγαπημένο μου συννεφάκι

Το ξέρω ότι τα τελευταία χρόνια έχουμε δεθεί τόσο πολύ και θέλω να ομολογήσω ότι δεν το κάνω από κακία, αντιθέτως σε αγαπώ. Χαίρομαι που με ακολουθείς παντού και πάντα και δεν αισθάνομαι μόνη μου ποτέ. Θα ήθελα να σε παρακαλέσω όμως, και μην το πάρεις στραβά, αυτό το σαββατοκυριακοδευτεροτριτο, αν…λέω αν, μπορείς να σταματήσεις για λίγο να είσαι από πάνω μου και να πάς για αλλαγή κάπου αλλού. Σε μία άλλη χώρα ας πούμε; Άντε καλό μου και εγώ σου υπόσχομαι ότι αυτό το 4ήμερο δεν θα φάω πολύ, δεν θα κοιμηθώ πολύ, δεν θα κάνω σεξ πολύ και κυρίως δεν θα περάσω τόσο καλά χωρίς εσένα. Ναι αλήθεια λέω. Ραντεβού την Τετάρτη να μας κάνεις μούσκεμα;;;;ε; τι λές;

Computerman

Οι Computerman ιδρύθηκαν το 1970 όταν ο αρχηγός του συγκροτήματος Bill Jim τσακώθηκε και χώρισε με τους -τότε- καλούς του φίλους Florian Schneider, Ralf Hutter, Dave Gahan και Martin Gore όταν εκείνος αρνήθηκε να γράψει τους στοίχους για ένα τραγούδι που θα είχε ως βασική έννοια το γεγονός ότι ο Dave Gahan couldn’t get enough of something…..Αφού λοιπόν τον έφτυσε και τον χαρακτήρισε ως “σιχαμένο ανώμαλο” εξαφανίστηκε για 1μήνα στο Θηβέτ και γύρισε ιδρύοντας τους θρυλικούς πλέον Computerman. Ο τσακωμός αυτός είχε ως αποτέλεσμα ο καθένας να πάρει το δρόμο του και να δημιουργηθούν και άλλα 2 συγκροτήματα. Οι Kraftwerk και οι Depeche Mode (που έγιναν γνωστοί με το 1ο τους single “I just can’t get enough”).

Το καινούργιο άλμπουμ των Computerman “1323” έχει σαφείς επιρροές από Ultravox και David Bowie.

Track List:

1. Local Licks Live '98
Το ξεσηκωτικό electro κομμάτι με το οποίο “άνοιξαν” την εντυπωσιακή τους συναυλία στη Ν. Υόρκη το 1998 σε επανέκδοση.
2. Nuno da Cunha
Experimental electronica που χρησιμοποιεί και φυσικούς ήχους οργάνων όπως το όμποε και το κλαρίνο
3. Harlem Township
Ένα καθαρά new punk κομμάτι
4. List of Mirmo!
Synthpop meets New wave
5. Antonio Lucci
Alternative μπαλάντα αφιερωμένη στον μεγάλο κιθαρίστα (?!)
6. Dobrohošť
Ένα techno κομμάτι που βαράει
7. Marie-Noëlle Thémereau
Αφήστε τα σύνθια του συγκεκριμένου κομματιού να σας παρασύρουν

Bonus Tracks:
8. Yu Xiaoyang
9. NetNewsWire
10. Seoul frog
11. Red

Το συγκρότημα ετοιμάζεται για την καλοκαιρινή περιοδία-promotion Tour του album στην Ευρώπη με support την Madonna.

Όποιος θέλει διαβάζει του κανόνες εδώ και παίζει το παιχνίδι. Με την ευγενική χορηγία του Footblogi

Δευτέρα, Τρίτη...

Τρίτη. Τα τηλέφωνα χτυπάνε κολασμένα (και πότε δεν χτυπάνε). Γιατί τέτοιες μέρες με θυμούνται και οι πιο ξεχασμένοι πελάτες; Όλα τα «παράθυρα» των windows ανοιχτά. Word, excel, filemaker, outlook και yahoo. Προσφορά στον πελάτη και παράλληλα ψάχνω για δωμάτια για το 4ήμερο που έρχεται. Μην διαμαρτύρεσαι. Έχω να πάω τριήμερο ή κάπου της προκοπής από το καλοκαίρι. Το έχω ανάγκη. Κάτι μου λέει όμως ότι μέχρι να έρθει η ώρα να πατήσω το πόδι μου στο καράβι θα μου βγει η πίστη. Γιατί πρέπει πάντα οι τελευταίες μέρες πριν την άδεια σου να είναι οι χειρότερες;; Υπάρχει κάποια συνωμοσία του σύμπαντος έτσι;; Γιατί μέσα σε όλα πάλι 48ωρες απεργίες των μέσων μαζικής ταλαιπωρίας και πάλι να ψάχνομαι πως θα πάω στη δουλειά. Χτυπάει το κινητό κάθε 5 λεπτά. Κλείνουμε εισιτήρια, αλλά δεν προλαβαίνω να το χαρώ γιατί από το σταθερό κλείνω έντυπο. Νιώθω σαν την Robyn που τρέχει σε ένα γιγάντιο equalizer ενώ γύρω της γίνεται πανζουρλισμός από τα beats.
Θα φτάσω που θα πάει…3 days to go..

Ορίστε ?

Χθες το νέο ψαράκι της παρέας είχε τα πρώτα του γενέθλια και με την αφορμή αυτή συνευρεθήκαμε σε ένα σπίτι γεμάτο πιτσιρίκια με αφοπλιστική ειλικρίνεια, ενέργεια που ένας ενήλικας θα είχε μόνο με την κατανάλωση 8 Redbull και με απόλυτο σκοπό να κάνουν το σπίτι άνω κάτω. Απλά και όμορφα.
Οι φοβερές τους ατάκες δε έχουν την τάση να κάνουν ακόμα και τον πιο εξοικειωμένο άνθρωπο να πέφτει από τα σύννεφα και να κομπλάρει. Εγώ ακόμα περισσότερο γιατί φρόντισα, άθελά μου, να γίνω κινούμενος στόχος. Κατέφτασα λοιπόν στο παιδικό πάρτυ με τα 6 κοριτσάκια φορώντας φούξια φόρεμα και ένα τιρκουάζ μεγάλο βραχιόλι. Αυτό ήταν. Έπεσαν πάνω μου σαν της μέλισσες στο μέλι. Έπρεπε οπωσδήποτε να παίξω κρυφτό, κομμωτήριο και με τις Barbie αλλιώς το φόρεμα μου δεν θα έβγαινε ζωντανό από εκεί μέσα. Έπιανε η κάθε μια ένα κομμάτι και με τράβαγαν προς το παιδικό δωμάτιο. Στο ενδιάμεσο με είχαν αποτελειώσει με ερωτήσεις του τύπου:
- (συνωμοτικά στο αυτί) είσαι έγκυος;;
- (ΣΟΚ) όχι καλό μου γιατί ρωτάς;;
- γιατί φοράς αυτό το φόρεμα……(απορία στο βλέμμα)
- όχι αγάπη μου…
Και προχωράει μαζί μου ΕΝΩ ΜΟΥ ΠΙΕΖΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ για να σιγουρευτεί.
Λίγο αργότερα απευθυνόμενες στον εργένη της παρέας:
- Μιχάλη εσύ δεν έχεις γυναίκα;
- Έχω….(αμηχανία)
(γυρίζουν αμέσως και κοιτούν τον εύκολο στόχο = εμένα)
- Εσύ έχεις άντρα;;;;
- Ναι έχω
Και όλο χαρά που ανακάλυψαν το κρυφό ειδύλλιο
- ΤΟΝ ΜΙΧΑΛΗ;;;;;
- ΟΧΙ ΚΑΛΕ! Τον Σπύρο..
Απογοήτευση….

ΓΙΑ ΤΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΩ...

6+1 πραγματα to do για ενα εορταστικό τριήμερο μακρυά απο την Αθήνα.
Πολύ μου άρεσε αυτή η μόδα με τα post it που κυκλοφορεί εδω γύρω :)

Μην φοβάστε θα τα ξεκολλήσω μόλις γυρίσω!

blah blah

Αυτή η μέρα δεν υπήρξε. Όχι. Δεν υπήρξε ποτέ. Deleted. Gone. Και για να μην λέτε οτι συνέχεια γκρινιάζω σε τούτο το άμοιρο blogακι, δεν θα το προχωρήσω παραπέρα. Σταματώ εδώ. Εξάλλου το σκέφτηκα καλύτερα χθές που ήμουν ξαπλωμένη 5 ώρες στον καναπέ ακινητοποιημένη λόγω σφοδρού πονοκεφάλου. Το είδα στις ειδήσεις σου λέω! Θα μας σώσει ο Τσίπρας. Ναι παιδί μου το λένε και οι δημοσκοπήσεις. Τόσο facelift νομίζεις γιατί το έκανε? άλλαξε όνομα, άλλαξε πρόεδρο και τώρα το ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. είναι πολύ trendy και θα σπάσει το δικομματισμό λένε. Καλά. Μην φάτε πολύ πάντως γιατί θα έχει γλαρόσουπα. Επίσης δεν αγχώνομαι που την άλλη εβδομάδα θα απεργήσουν η ΔΕΗ (κλασικά), οι τράπεζες, η ΓΣΕΕ (3-4 φορές), οι δημόσιοι φορείς, οι μή δημόσιοι φορείς, το χρηματιστήριο, το δικαστήριο, οι φούρνοι, τα φαρμακεία, τα λεωφορεία και γενικά ότι περπατάει και μιλάει για να μην σας κουράζω. Ά και που ‘σαι....δεν πρόκειται να πάρεις σύνταξη ποτέ. Πάρτο απόφαση απο τώρα. Ή κόψε την δουλειά γιατι δεν έχει νόημα ή σκάσε και κολύμπα μέχρι τα 60 σου! Μου έκανε κακό η πολύωρη έκθεση μπροστά στην τηλεόραση λές? Είμαι αισιόδοξος άνθρωπος εγώ μην ανησυχείς. Νά εκεί που γύριζα νυχτιάτικα απο το γραφείο μέσα στην μαύρη μαυρίλα είδα ένα αστέρι να πέφτει και τα ξέχασα όλα. Έκανα ευχή και χαμογέλασα και το χαμόγελο μου έχει μείνει ακόμα 3 ώρες μετά...

Endless Dreams