Ερωτήσεις της εβδομάδας που πέρασε...
- Όταν μια συναυλία (βλέπε Kylie) έχει: ρούχα απο αγαπημένο σχεδιαστή, μανάρια χορευτές, disco επιρροές, electro touch, τόνους glitter και τεράστιες discoμπάλες πώς είναι δυνατόν να μην αρέσει σε ένα κορίτσι (βλέπε εμένα!)?
Λαμβάνοντας υπ΄όψην τα παραπάνω (+ την καλή οργάνωση + την άψογη performance) αν πώ –έχοντας φάει το terra vibe με το κουτάλι- οτι το κοινό με απογοήτευσε ποιοτικά και ποσοτικά θα με δείρετε??
Γιατί οταν περιμένεις το Σαββατοκύριακο με αγωνία, αυτό μοιάζει να μην έρχεται ποτέ??και μάλιστα η Παρασκευή έχει καταντήσει να είναι η χειρότερη μέρα της εβδομάδας?
Πήγα, μετά απο πολλά χρόνια που τους ακούω, σε συναυλία των Active member και είδα απο κοντά τι θα πεί να είσαι fan ενός τέτοιου group (thnx to Akis και στον αδερφό μου που έβαλε αυτή την μουσική σπίτι μου). Μήπως τα υπόλοιπα εγχώρια hip Hop groups έχουν πέσει πολύ χαμηλά? Για ψαχτείτε...
Γιατί κέρδισε στην Γιουροβίζιον αυτός ο βλάκας ο Ρώσος που δεν ξέρει να μιλάει και να βγάζει νόημα at the same time?? Τι ξενερουά τραγούδι ήταν αυτό? Γιατι βάλανε τον κακομοίρη τον Plushenko να προσπαθεί να κάνει διπλό τόλουπ σε 0 m²??
Γιατί την επομένη της Γιουροβίζιον -σχεδόν- όλα τα blogs είχαν εκτενέστατα αφιερώματα σε αυτήν? (ξέρω δεν μπορούσατε να αντισταθείτε μικρά μου). Είναι must? Εγώ την έχασα. Ε ναί λοιπόν! Το ομολογώ.
Γιατί αφήνουν αυτήν την κακάσχημη «ρεπόρτερ» του star Κατερίνα να κυκλοφορεί χωρίς λουρί?? Επίσης αυτή μίλαγε χειρότερα αγγλικά κι απο τον Dima ! jezzz…
Θέλει κανείς άλλος να πυροβολήσει τον Τάκη Πουρναράκη (sportscaster στον Alpha για την Formula1) εκτός απο εμένα?? Please ας κάνουμε ένα group στο facebook μπας και τον διώξουν!- Γιατί ενώ περίμενα πώς και πώς το Σ.Κ. πάλι δεν κάναμε τίποτα ουσιαστικό?
Γιατί ήρθε το βράδυ της Κυριακής τόσο γρήγορα?? Θές να μου πείς οτι αύριο πρωί πρέπει να πάω στη δουλειά?? No way man…
Ατελείωτα.....
Μετά από πρόσκληση του δημιουργικότατου Equillibrium πρέπει λέει να πώ την ιστορία που κρύβεται πίσω από το όνομα του blog μου. Χμμμ…δεν είναι και τόσο δύσκολο. Η δικιά μου ιστορία δεν θα είναι ούτε αλληγορική, ούτε μακροσκελής (αυτό το αφήνω σε εσένα equill! You do it well). Το “Endless Dreams” είναι……εγώ!. Είμαι ονειροπόλα μέχρι αηδίας. Όταν ήμουν μικρή έπλαθα κόσμους ολόκληρους και ζούσα σε αυτούς κάθε στιγμή που έμενα μόνη μου στο δωμάτιο μου. Κόσμους χωρίς σχολείο και διάβασμα, κόσμους στους οποίους ήμουν πριγκίπισσα, πλούσια, διάσημη, παντρεμένη με οικογένεια και πολλά άλλα. Και τώρα μετά από πολλά χρόνια συνεχίζω να ονειρεύομαι διακοπές, ένα καλύτερο μέλλον, ψώνια που ποτέ δεν μπορώ να κάνω και τοποθεσίες που μπορεί τελικά να μην επισκεφτώ ποτέ. Πολλά από αυτά έχουν ήδη πραγματοποιηθεί και αυτό είναι υπέροχο. Άρα πάντα μπορώ να ελπίζω και για κάτι ακόμα! Μία ακόμα «έμπνευση» για το όνομα ήταν οι πολυαγαπημένοι Conjure One και το τραγούδι που έχει λιώσει από το παίξιμο 3 χρόνια τώρα στο σπίτι, το γραφείο, το i-pod, το αυτοκίνητο….Εγώ και τα “ατελείωτα μου όνειρα” λοιπόν σας αφιερώνουμε το τραγούδι και σας προτρέπουμε να μην σταματήσετε ποτέ να ονειρεύεστε.
Love is all you need...
Μια ουγκιά αγάπη αξίζει όσο μια λίβρα γνώσης (John Wesley)
Όλα, καθετί που καταλαβαίνω, το καταλαβαίνω μονάχα επειδή αγαπώ (Tolstoy)
Στο άγγιγμα της αγάπης, όλοι γίνονται ποιητές (Πλάτωνας)
Το μίσος παραλύει τη ζωή: η αγάπη την απελευθερώνει. Το μίσος μπερδεύει τη ζωή: η αγάπη την εναρμονίζει. Το μίσος συσκοτίζει τη ζωή: Η αγάπη τη φωτίζει (Dr. Martin Luther King, Jr.)
Είναι η αγάπη και όχι η λογική που είναι πιο δυνατή από το θάνατο. (Thomas Mann)
Η αγάπη δεν είναι αυτό που κάνει τη Γη να γυρίζει. Η αγάπη είναι αυτό που κάνει την περιστροφή αυτή να αξίζει τον κόπο. (Franklin Jones)
Η αγάπη είναι μια τρέλα: αν καταπιεστεί μεγαλώνει ταχύτερα (Mark Twain)
Η αγάπη είναι μια τέχνη, όπως η μουσική (Pierre Lous)
Όταν αγαπάς κάποιον βλέπεις το πρόσωπο του Θεού (Victor Hugo)
Όλα αυτά καλά αλλά, σε πιο σημείο πρέπει να φτάσεις για να καταλάβεις ότι ήρθε η στιγμή να εγκαταλείψεις την αγάπη??
Όλα, καθετί που καταλαβαίνω, το καταλαβαίνω μονάχα επειδή αγαπώ (Tolstoy)
Στο άγγιγμα της αγάπης, όλοι γίνονται ποιητές (Πλάτωνας)
Το μίσος παραλύει τη ζωή: η αγάπη την απελευθερώνει. Το μίσος μπερδεύει τη ζωή: η αγάπη την εναρμονίζει. Το μίσος συσκοτίζει τη ζωή: Η αγάπη τη φωτίζει (Dr. Martin Luther King, Jr.)
Είναι η αγάπη και όχι η λογική που είναι πιο δυνατή από το θάνατο. (Thomas Mann)
Η αγάπη δεν είναι αυτό που κάνει τη Γη να γυρίζει. Η αγάπη είναι αυτό που κάνει την περιστροφή αυτή να αξίζει τον κόπο. (Franklin Jones)
Η αγάπη είναι μια τρέλα: αν καταπιεστεί μεγαλώνει ταχύτερα (Mark Twain)
Η αγάπη είναι μια τέχνη, όπως η μουσική (Pierre Lous)
Όταν αγαπάς κάποιον βλέπεις το πρόσωπο του Θεού (Victor Hugo)
Όλα αυτά καλά αλλά, σε πιο σημείο πρέπει να φτάσεις για να καταλάβεις ότι ήρθε η στιγμή να εγκαταλείψεις την αγάπη??
Αγαπητό μου ιστολογιάκι,
Εσύ που με αγαπάς και με καταλαβαίνεις, ελπίζω να με συγχωρείς που κάνω μέρες να σου γράψω. Είναι αυτό το πράγμα της άνοιξης που σε πιάνει….όχι η αλλεργία…το άλλο. Το έχω ξαναπεί. Αυτό το «μαζεμό δεν έχω». Μην το ψάξεις καλέ στο wikipedia! Δεν υπάρχει αυτή η λέξη! Είναι tailor made και σημαίνει «δεν μπορώ με τίποτα να μαζευτώ σπίτι». Και μετά πάω σπίτι αναγκαστικά (γιατί τελειώνει ο καφές ή με βαριούνται οι υπόλοιποι ή παίρνει τηλέφωνο ο γείτονας ότι ο σκύλος μας έχει πλεχτεί στο πόδι του τραπεζιού και έχει πάρει και το τραπέζι μαζί του βόλτα..ή απλά κανείς άλλος δεν μοιράζεται μαζί μου αυτήν την ανάγκη φυγής ή κανείς άλλος δεν με καλεί σπίτι του!) και διαπιστώνω ότι η ώρα έχει πάει ήδη 10 μμ και θέλω να κάνω τα κάτωθι μέχρι να κοιμηθώ: να γράψω στο blog, να σερφάρω, να φάω, να δώ ταινία, να κάνω μπάνιο, να κάνω beaute, να μιλήσω με φίλες στο τηλέφωνο, να διαβάσω τα 3 ρημάδια περιοδικά που έπιασαν αράχνες πάνω στο τραπεζάκι εδώ και 3 εβδομάδες -και την Κυριακή θα πάρω πάλι καινούργια- και διάφορα άλλα που για λόγους λογοκρισίας δεν θα αναφέρω και έχουν να κάνουν με εμένα και τον άντρα μου και τον καναπέ (όχι απαραίτητα το 3ο). Κατάληξη: κανένα από τα παραπάνω. Ενσωματώνομαι με τον καναπέ μέχρι να κοιμηθώ.In other news…
Θέλω να πυροβολήσω τον πελάτη που με έπρηζε 3 ώρες στο τηλέφωνο γιατί «βρήκε σύστημα προβολής ποοολύ πιο φτηνό απο αυτό που του πρότεινα» και ήθελε όπως και δήποτε να του κάνω την υπερ-καλύτερη τιμή (πάτωμα δηλαδή) γιατί αν είναι δυνατόν! Επίσης όσο περνούσε η ώρα τόσο πιο πολύ τα έπαιρνε κρανίο γιατί εγώ του μίλαγα με ύφος «χέστηκα που θα το πάρεις από αλλού τελικά» και απλά τώρα ζώ για την στιγμή που ΘΑ ΤΟΥ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΛΙΣ ΤΟ ΑΝΟΙΞΕΙ ο παλιο-γύφτουλας.
Αναπνοές…
Το βοτσαλάκι έχει φύγει εδώ και μέρες και δεν με ταλαιπωρεί πια. Το λέω γιατί πολλοί ανησυχήσατε και είναι λογικό αλλά είμαι πολύ γιούχου για να πάθω κατάθλιψη. Μίνι πανικούς αντιμετωπίζουμε όλοι σε αυτή τη ζωή.
Θετικές σκέψεις…
Ήρθε το Σ.Κ., ανεβαίνει η θερμοκρασία, έχω τρελό meeting για καφέ το Σάββατο (my lips are sealed), έρχονται οι συναυλίες, έρχονται καλύτερες μέρεεεεες! Παίρνω το καινούργιο μου (τέλειο) κράνος και ετοιμάζομαι να σχολάσω με πάταγο! Σε 5..4..3..
Δια χειρός...
Μία μέρα απο την ζωή μου με την μουσική και τους στίχους απο τους αγαπημένους μου Depeche Mode για το
Tiny winy
Το μικρό βοτσαλάκι που έχει έρθει και έχει κάτσει εδώ και 3 μέρες πάνω στο στήθος μου δεν λέει να φύγει . Έτσι έχω ονομάσει την ενόχληση που έχω σε αυτό το σημείο μέρες τώρα. Μία μικρή δυσφορία που συνοδεύεται απο «φτερουγίσματα» της καρδιάς. Μικρές αρυθμίες. Όχι δεν είναι τίποτα. Το είπε και ο καρδιολόγος. Όλα είναι καλά. Αλλά απο την άλλη όχι και φυσιολογικά λέω εγώ. Η μαμά μου πρίν ακόμα αποφασίσω να πάω να το τσεκάρω με τον γιατρό μου είπε οτι είναι σίγουρα απο το άγχος. Ξέρει καλά γιατι τα έχει περάσει και την οδήγησε γραμμή στην κατάθλιψη. Λές να συμβαίνει το ίδιο και σε εμένα? Μπά. Για όλα αυτά φταίει μάλλον η κακή μου διάθεση και ο καιρός που τα κάνει όλα αυτά επίτηδες για να με κάνει να νιώθω ακόμα πιό χάλια. Γιατι κακά τα ψέμματα, μια βόλτα κάτω απο τον ήλιο όλα τα γιατρεύει. Ίσως πάλι να έχω ανάγκη απο ντάντεμα, λίγο παραπάνω αγάπη, αγκαλιές και φιλιά. Προς το παρόν επειδή το μικρό βοτσαλάκι δεν με αφήνει να κοιμηθώ με την ησυχία μου, έχω ανάγκη απο ύπνο...Fashion Police Greece..it's here!
Έχετε νιώσει ποτέ μια αηδία να σας κυριεύει την ώρα που βολτάρετε ανέμελα στο νησί κοιτώντας μια κυρία που φοράει δωδεκάποντες κόκκινες λουστρινέ γόβες στο πλακόστρωτο μέρα μεσημέρι? Φτάσατε στα όρια του να σας βγεί ο καφές απο την μύτη όταν ενώ αράζατε ανέμελα στην καφετέρια πέρασε μια παρέα emo-παιδα με μαλλιά ξασμένα, κοκκαλάκια φιογκάκια και τζήν σωλήνες? Ψάχνατε μέρος να κρυφτείτε όταν στον γάμο σας έσκασε μύτη η πεθερά σας με σατέν φούξια τουαλέτα και ασορτί μπολερό, τσαντάκι και πέδιλα?Φτάνει πιά! Υπάρχει ελπίδα. Απο σήμερα μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος/η. Υπάρχει κάποιος που ανέλαβε να συλλάβει όποιον πιάσει να εγκληματεί κατά της μόδας και της αισθητικής μας κυρίως. Η ομάδα του Fashion Police Greece οπλισμένη με μια φωτογραφική μηχανή, γούστο και πάνω απο όλα χιούμορ, παραμονεύει και προειδοποιεί : απο σήμερα πρόσεχε τι φοράς γιατί ποτέ δεν ξέρεις...μπορεί και εσύ να βρείς τον εαυτό σου στην σελίδα του Fashion Police Greece! Πιστεψέ μας, θα είμαστε αδίστακτοι!
Subscribe to:
Posts (Atom)
I am...
- Naf
- A proud mom. A fool for love, strawberries, girly stuff, sparkly things and hot bubble baths. I am not a photographer but i adore photography, i am not a chef yet i cook like crazy and i like it! Instagram: instanaf
Τρελό Shopping!!
Subscribe
Posts
All Comments
