Φύγαμε
Λοιπόν έλα, στη μηχανή ανέβα.(την γριά μας)
Αν είσαι σπίτι, τότε ετοιμάσου για Χαβάη.
Αν είσαι σπίτι, τότε ετοιμάσου για Χαβάη.
Τρέξιμο, λογαριασμοί και δουλειά,
Να μαγειρέψεις το πρωί, ν΄απλώσεις ότι έχει πλυθεί,
Μετά να πάμε στη λαϊκή κι έπειτα ΟΤΕ, νερό, ΔΕΗ (και πετρέλαιο….)
Αν είσαι σπίτι, τότε ετοιμάσου για Χαβάη.
Αν είσαι σπίτι, τότε ετοιμάσου για Χαβάη.
Θέλω βόλτες, ταξίδια, γλυκά, φαγητά,
Θέλω στην παραλία να ανάψω φωτιά,
Θέλω να μαυρίσω και να μείνω έτσι πάντα, (για πάντα….)
Λοιπόν έλα, στη μηχανή ανέβα.
Πήρα θαλάσσιο στρώμα, δυο-τρία μαγιώ ακόμα,
Δεν ξέρω ακριβώς τι άλλο θα πρέπει
Θωμά είσαι σπίτι; Γιατί σε παίρνω και μιλάει.
Ναι, Θωμά είσαι σπίτι;
Πάμε Χαβάη...
Friday, February 29, 2008 | | 14 Comments
Πάρτο αλλιώς...
Tuesday, February 26, 2008 | | 3 Comments
And the winner is....
Monday, February 25, 2008 | | 5 Comments
Ιστορίες για αραχνιασμένα κρανία...
Δέν φτάνει που μετά απο καιρό μπαίνω σπιτάκι μου στις 10 μμ έχω και δουλειά για το σπίτι!!!! αστειεύομαι....2. Άνοιξε το βιβλίο στη σελίδα 123 [αν το βιβλίο διαθέτει λιγότερες από 123 σελίδες, άφησέ το και πήγαινε στο επόμενο κοντινότερο].
3. Βρες την πέμπτη περίοδο [=από τελεία σε τελεία, αν θυμάσαι] της σελίδας.
4. Ανάρτησε τις επόμενες τρεις περιόδους [δηλ. την έκτη, την έβδομη και την όγδοη].
5. Ζήτα από πέντε ανθρώπους να κάνουν το ίδιο.
Σε αντίθεση με πολλούς άλλους που πιάστηκαν επ'αυτοφόρω (ονόματα δεν λέμε) εγώ απο τις λίγες φορές που στάθηκα κωλόφαρδη κυρίες και κύριοι βρίσκομαι κοντά στην βιβλιοθήκη.ΧΑ! οπότε...no prob και ξεκινάω...
"Μήπως πήρες είδηση τον άνθρωπο που στέκεται πίσω σου κρατώντας ένα ρόπαλο;" συνέχισε ο σπουργίτης. "Ωραίος τύπος! Οκτώ μέτρα ύψος, με επτά κεφάλια και πολύ ασυνήθιστο ντύσιμο. Πολύ αξιοπερίεργο θέαμα". "Δέν με ενδιαφέρουν ιδιαίτερα οι άνθρωποι", είπε το φίδι. "Είναι σε όλα κατώτεροι απο τα ερπετά". "Εκτός απο τη μοχθηρία".
Απο το "Ιστορίες για αραχνιασμένα κρανία" του Αμπροουζ Μπήρς.
Ένα βιβλίο που περιέχει 135 μικρούς μύθους με ηθικά διδάγματα βγαλμένα απο τη ζωή και την πάντα όμορφη εικονογράφιση της Άννα Λέκκα (Εκδόσεις Ηλέκτρα). Το συγκεκριμένο απόσπασμα είναι απο τον μύθο 59 για την ψευδολογία.
Το challenge ήρθε απο εδώ και ευχαριστώ γιατί με κόλλησε, και με τη σειρά μου προσκαλώ τους mikro spiti sto livadi, Track Of The Day (σε διατάζω μικρέ μου), alloparmenos s.a. , One Happy Dot και iBlog (κανόνισε να γράψεις αποσπασμα απο το manual του ipod).
Thursday, February 21, 2008 | | 1 Comments
UG!
Παίρνεις μια γερή αίσθηση του τι θα επακολουθήσει στο υπόλοιπο της ημέρας σου όταν -πέραν του γεγονότος ότι έχεις ήδη αργήσει να σηκωθείς για τη δουλειά- περιμένοντας το taxi να έρθει να σε πάρει αποφασίζεις να «φρεσκάρεις» λίγο με μία στρώση το βερνίκι στα νύχια σου (sic!) και τότε πριν προλάβεις να κλείσεις καν το μπουκαλάκι: χτυπάει το τηλέφωνο, το σηκώνεις σαν την κουλή μετά από 1 λεπτό και σου λένε ότι ήρθε πιο νωρίς το taxi και να κατέβεις, παθαίνεις έναν μίνι πανικό αλλά αφού έχεις κάνει διατριβή στο θέμα «όλα τα στραβά που τυχαίνουν όταν βάφεις τα νύχια σου» γελάς ευτυχισμένα γιατί είχες φορέσει πρίν το σοβάτισμα το παλτουδάκι σου και το κασκολάκι σου. Και εκεί που βαδίζεις με σιγουριά στην εξώπορτα τότε: συνειδητοποιείς ότι αυτή είναι κλειδωμένη, τα κλειδιά είναι ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ της ΚΛΕΙΣΜΕΝΗΣ τσάντας σου και το taxi περιμένει ήδη 5 λεπτά τουλάχιστον. Με την σειρά ακολουθούν Major panic, κινήσεις απελπισίας, συχτήρισμα, άνοιγμα πόρτας και…..χαλασμένα νυχάκια, 2 σε αριθμό. Κατά τα άλλα η μέρα όντως εξελίχθηκε κουραστικότατη και γεμάτη από αναποδιές. Περιμένω τον Μιχάλη να γυρίσει με τις ζεστές Ugg μου από Αμερική (always a fashion girl) και το Σαββατοκύριακο για να δημιουργήσω! Thursday, February 21, 2008 | | 5 Comments
Snow (Hey Oh) !!
Ειναι πολύ αστείο το τι μπορεί να βρείς στο διαδύκτιο.....Κάθομαι στα ζεστά, ήπια καφέ, έξω χιονίζει (ναι το ξέρουμε όλοι είναι πλέον γεγονός!) και πληκτρολογώ "Songs about snow" στο google.....Ορίστε λοιπόν!! Μου αρέσει γιατι τελικά, παρόλο που οι στίχοι του δεν είναι κανένας ύμνος σε καμιά χιονισμένη μέρα, δοκίμασε να το βάλεις και να βλέπεις τις άσπρες νιφάδες να πέφτουν και να κάνουν τα πάντα άσπρα!
Sunday, February 17, 2008 | | 3 Comments
Του Αγίου ανήμερα.....
φιλιά
Friday, February 15, 2008 | | 3 Comments
Grammy Queen
Monday, February 11, 2008 | | 2 Comments
Doodle* till you drop!
Friday, February 08, 2008 | | 1 Comments
Με μια ανάσα...
Ο Μάκης δεν έχει σταματήσει να μιλάει για τον Θέμο και δεν έχει σταματήσει να μας υπενθυμίζει πόσο γαμάουα είναι, πως τόλμησες να πας να τον κοροϊδέψεις/δωροδοκήσεις/σατιρίσεις/διακόψεις/κοιτάξεις ρε γελοίο υποκείμενο, ξέρεις ποιος είναι ο Μάκης;; Αν όντως δεν ξέρεις…μπες εδώ γιατί -thnks το gsus for the reference-εγώ ακόμα γελάω. Ο Θέμος βγήκε από την γωνίτσα που τον είχανε στριμώξει και είπε να κάνει την πρώτη εκπομπή μετά τις καταγγελίες και τα πηγαινέλα στους εισαγγελείς. Φοβερός αυτοσαρκασμός (μη χέσω) όπως πάντα και ατάκες του τύπου «εγώ ότι και να γίνει θα γελάω με τον εαυτό μου» - και εμείς μαζί σου να είσαι σίγουρος- και «εγώ δεν χρησιμοποιώ την εκπομπή μου για να κατηγορώ»..τι να κατηγορήσεις βρε καρμήρη. Με όλα αυτά άρχισα να απολαμβάνω τον Λαζόπουλο. Ποτέ δεν μου άρεσε, μπορώ να πω ότι τον σιχαινόμουνα κι όλας και ποτέ δεν έβλεπα τις εκπομπές του και τώρα με έχει αφήσει άφωνη με το χιούμορ και το πώς απαντά σε όσους τολμούν να τον κατηγορούν. Κακά τα ψέματα η εκπομπή του για τα ελληνικά δεδομένα, πολύ μπροστά δεν το συζητώ. Το ψυγείο στο σπίτι μας πρώτη φορά μετά από πολλυυυυύ καιρό ήταν επί 4 μέρες -μη σου πω- άδειο. Ξεφτίλα, I know, αλλά λίγο το πήξιμο, οι αναδουλειές και λίγο το ξύσιμο θυμήθηκα τα φοιτητικά μου χρόνια! Επιπλέον για extra κέφι πάλι σήμερα με έκλασε πανυγηρικά όλο το σύμπαν και: άργησα να ξυπνήσω, έβρεχε, είχαν απεργία τα taxi, δεν πέρασε το λεωφορείο στην ώρα του. Πήρα το πιο γαμάτο βερνίκι νυχιών for this year, δεν σου λέω να σκάσεις, πολύ γκλάμουρ όμως και τελευταία λέξη της μόδας (30 €. Μην πεις λέξη, η φτώχεια θέλει καλοπέραση). Στον planet Hollywood από την άλλη (σκάσε καλέ θα σου πώ πώς μας επηρεάζει), με την απεργία των σεναριογράφων κάνουμε τάματα για να δούμε το μανάρι (βλέπε Prison Break) κάθε δεύτερη εβδομάδα, σχολιασμό για την πλοκή του σεναρίου δεν κάνω απλά έχει χαθεί η μπάλα!. Οι Dr Troy & MacNamara του Nip Tuck συνεχίζουν να έχουν πάρει όλο τον γυναικείο πληθυσμό της υφηλίου και αφού δεν έχει μείνει καμιά χριστιανή μάλλον θα αρχίσουν να «το κανελώνουν το ρυζόγαλο» μεταξύ τους.Μμμμμ….Ανακαλύπτω καθημερινά ενδιαφέροντα blogs, sites και ανθρώπους. Πρέπει επιτέλους να κάνω σουαρέ ντε γκαλά σπίτι να μαζευτούμε οι τρελές για πίτσι πίτσι με καφέ. Θα το γράψω σε post it μην το ξεχάσω. Ο σκύλος μου συνεχίζει να τρώει το σπίτι του. Περιμένω τους Delirium και τους Conjure One και το Sweeney Todd (Tim Burton θεός αλλά μη το παραχέσει και βαρεθούμε να τον βλέπουμε) και αναζητώ για ενοικίαση συνοδό για να με πάει να δω Juno. Είδα το Across the Universe εντωμεταξύ –από το ίντερνετ- και μου άρεσε πάρα πολύ, αν σου αρέσουν τα κομμάτια των Beatles (ε ναι λοιπόν είμαι ανώμαλη), τα love story και κυρίως τα new age musical να το δείς. Είναι Τετάρτη και ονειρεύομαι την Παρασκευή.Wednesday, February 06, 2008 | | 5 Comments
Όσο ζώ μαθαίνω….

Ότι κάτι που κάνουμε όλοι πολύ καλά τελικά είναι το να κάνουμε υποδείξεις στους άλλους.
Ότι όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό καλάθι.
Ότι αυτός που νομίζει ότι τα λέει όλα και σταράτα…..κάνει πολύ μεγάλο λάθος….νομίζει ότι τα λέει όλα και σταράτα ή στην τελική αυτά που λέει δεν είναι και πολύ ουσιαστικά (κοινώς κάτι τρέχει στα γύφτικα). Είναι αντίστοιχο εκείνου που λέει ότι είναι πολύ τολμηρός για να το πιστέψει και ο ίδιος…
Ότι πολλοί λίγοι είναι αυτοί που παίρνουν ρίσκα στη ζωή τους. Πάρα πολύ λίγοι.
Ότι οι πραγματικοί φίλοι φαίνονται όντως στις δύσκολες στιγμές. Αποδεδειγμένο και με σφραγίδα..
Ότι βρέθηκε ένας άνθρωπος στη ζωή μου που με έχει χαρακτηρίσει «κρυψίνου» ..Ε όχι!
Ότι 99% των βαρύγδουπων δηλώσεων τύπου: «δεν ξέρω τι κάνουν οι άλλοι, εγώ αν μάθω ότι η γυναίκα, γκόμενα, γκόμενος, άντρας μου με απατάει….θα τρέχει να κρυφτεί» καταλήγουν να γυρνάνε μπούμερανγκ. (Ω μη γέννητω…..όχι μόνο να μην τρέχει αλλά να την κυνηγάς εσύ και εκείνη-νος να σε γράφει και στα παπάρια του eventually). Bottom line: καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς.
Ότι πάντα, ότι και να γίνει, ένας μπαμπάς θα έχει τρελή αδυναμία στην κόρη του. Όσοι διαφωνούν απλά να εύχονται να μην κάνουν κόρη..!
Ότι ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που υψώνουν τη φωνή τους για το παραμικρό είναι θρασύδειλοι. Οι υπόλοιποι είναι οξύθυμοι.
Ότι πολλές φορές δεν χρειάζονται λέξεις για να πείς κάτι.
To be continued…
Just like life…
Friday, February 01, 2008 | | 5 Comments
- A Stylish little Foot
- apos
- Athens Voice
- baςντικσιον
- Chichipiru
- Eat This And That
- Elf
- ethan & the city
- Fashion Police
- Fava (my twin scorpio)
- Fragments of Life
- Gsus
- i Blog Live
- Innerscapes
- Katinaki
- Keen on Boys
- Kinetik Records
- L' Aesthéte Soleil
- Mahler
- Me:moir
- MeadowLand
- mHulot's Nothing Days
- Mikaelantony
- Mikroastes - On Line Novel
- Novatek
- Olivia's Blog
- One Happy Dot
- Pink_Fish
- provato
- Radio Poetry
- Sahpe
- sakafiora
- Sdryche
- Stop the Noise
- The Queen of All Media..
- Track Of The Day
- Void(0)
- Welcome at Greecerella!
- Wilma
- Έγινε το άυριο πάλι χθές...
- Α, μπα?
- ΑντιΠαραΘέσεις
- Θείτσα Ντόνα!
- Ο θάμνος
- Το site της κόρης μου!
- Το μικρό σπίτι στο λιβάδι
- Ψεύτικος Πέτρος
I am...
- Naf
- A proud mom. A fool for love, strawberries, girly stuff, sparkly things and hot bubble baths. I am not a photographer but i adore photography, i am not a chef yet i cook like crazy and i like it! Instagram: instanaf





















