Again..and Again..and Again......
Όσα χρόνια κι αν περάσουν απο τότε που βγήκε αυτό το κομμάτι, ποτέ δέν θα αλλάξει το συναίσθημα που ακόμα και σήμερα μου προκαλεί οταν το ακούω...μια γλυκιά μελαγχολία στην αρχή και μια λύτρωση στη συνέχεια καθώς όλα τα όργανα εισβάλλουν ένα ένα και η βραχνή φωνή του Craig Walker υψώνεται τραγουδώντας:
Without your love…..you’re tearing me apart
With you close by……you’re crushing me inside
Without your love……you’re tearing me apart
Without your love……I’m dowsed in madness
Can’t loose the sadness.....
Ανατριχίλα...
Enjoy...Again..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
- A Stylish little Foot
- apos
- Athens Voice
- baςντικσιον
- Chichipiru
- Eat This And That
- Elf
- ethan & the city
- Fashion Police
- Fava (my twin scorpio)
- Fragments of Life
- Gsus
- i Blog Live
- Innerscapes
- Katinaki
- Keen on Boys
- Kinetik Records
- L' Aesthéte Soleil
- Mahler
- Me:moir
- MeadowLand
- mHulot's Nothing Days
- Mikaelantony
- Mikroastes - On Line Novel
- Novatek
- Olivia's Blog
- One Happy Dot
- Pink_Fish
- provato
- Radio Poetry
- Sahpe
- sakafiora
- Sdryche
- Stop the Noise
- The Queen of All Media..
- Track Of The Day
- Void(0)
- Welcome at Greecerella!
- Wilma
- Έγινε το άυριο πάλι χθές...
- Α, μπα?
- ΑντιΠαραΘέσεις
- Θείτσα Ντόνα!
- Ο θάμνος
- Το site της κόρης μου!
- Το μικρό σπίτι στο λιβάδι
- Ψεύτικος Πέτρος
I am...
- Naf
- A proud mom. A fool for love, strawberries, girly stuff, sparkly things and hot bubble baths. I am not a photographer but i adore photography, i am not a chef yet i cook like crazy and i like it! Instagram: instanaf
4 dreamers replied:
Αυτό δεν είναι απλά τραγούδι. Είναι ύμνος!
Εγώ γιατί δεν το ήξερα;…
Και καλά εγώ... Εσύ γιατί δεν μου το έβαλες ποτέ να το ακούσω;;;
Εννοείται ότι έχει όλες τις καλές επιρροές από Pink Floyd (που ως γνωστόν λατρεύω...) χωρίς να μιμείται τίποτα από αυτούς και ταυτόχρονα σε καρφώνει με ένα πολύ ιδιαίτερο προσωπικό touch. Αληθινό touch…
Ένα touch στα ατελείωτα βράδυα που κοιτάς με την μούρη κολλημένη στο τζάμι, τα αυτοκίνητα να λιώνουν τα λάστιχά τους στις βρεγμένες λεωφόρους,
στις ατελείωτες ώρες που ξέμεινες με ένα άδειο ποτήρι στο χέρι να χαζεύεις τα άτσαλα και φοβισμένα βήματα των αδιάφορων γύρω σου,
στις ατελείωτες ημέρες που ταξιδεύεις σε μια έρημη επαρχία οδηγώντας με 200 σε εθνικά νεκροταφεία και δεν σε νοιάζει αν θα στρίψεις στην επόμενη στροφή ή αν θα σε οδηγήσει ο δρόμος εκεί που μόνο αυτός ξέρει,
στις ατέλειωτες στιγμές που λαχτάρησε κάτι η ψυχή σου και αυτό το κάτι έμεινε για πάντα εκεί αιωρούμενο και ανικανοποίητο, να σέρνει πίσω του μια ορφανή ελπίδα ότι μια μέρα θα στο χαρίσει κάποιος...
Αν έχεις κι άλλα τέτοια ωραία “μυστικά” πάρ’τα μαζί σου στο επόμενο ταξίδι μας.
einai kapoia tragoudia...pou mazi me ta ekastote sholia pou sindiazontai...dimiourgoun tin psihiki diathesi pou thelei na sou diamorfosei autos pou sou proteinei na ta akouseis...tipota ligotero, tipota perisotero...opos autes oi stigmes sou! kai meta apla menei i anatrihila...na sou thimizei pos autos pou sto proteine mporei na sou harisei ki alles...ki alles stigmes me polles anatrihiles...kai tote apla... hamogelas! (den xero an egina katanoitos. liges lexeis authormites pou vgikan authormites apo meta tin anatrihila. gia na timiso tin proti mou episkepsi)
koita na deis pou alla grafeis ki alla vgainoun...ta teleutaia sigoura den eginan katanoita!
xana... liges lexeis pou vgikan authormita meta anatrihila
u guys...
pali sigkinhthika kai exw kai euaisthhtes ormones h gunaika!!!!
:)
Post a Comment