Πριν ένα χρόνο...
Έγινα μάνα. Έμεινα 1 χρόνο σπίτι, με ότι άδεια είχα και δεν είχα, να μεγαλώνω το παιδί μου. «Να μεγαλώσω το παιδί μου». Τι αστείο. Λές και σε ένα χρόνο θα μεγάλωνε και μετά θα μπορούσα ακάθεκτη να γυρίσω στην δουλειά μου. Έζησα λοιπον το πώς θα μπορούσε να είναι το να είμαι full time νοικοκυρά. Δεν χρειάζεται να βάλω εισαγωγικά στο νοικοκυρά φαντάζομαι ε; Ποτέ δεν θεώρησα τον εαυτό μου νοικοκυρά και ούτε πρόκειται. Το αντίθετο μάλιστα. Πάντως ένα χρόνο το σπίτι ήταν καθαρό, κάθε μέρα τρώγαμε μαγειρευτό φαγητό και που και που είχαμε σιδερωμένα ρούχα (του παιδιού δε, πάντα!). Όχι μόνο αυτό, αλλά μέρα παρά μέρα σχεδιάζαμε (εγώ και η μικρή) και μια βόλτα για να ξεσκάμε.
Πριν ένα μήνα...
Γύρισα στην δουλειά. Ένα μήνα πριν είχα άγχος. Μια εβδομάδα πριν είχα αϋπνίες. Την ίδια μέρα που πήγα στο γραφείο ήθελα να βάλω τα κλάματα. «Το έχω περάσει κι εγώ». «Έτσι είναι η Ζωή». «Θα το συνηθίσεις». Είχαν δίκιο. Το συνήθισα. Αλλά δεν θέλω να μιλήσω για το τι κάνουν ή τι αισθάνθηκαν οι άλλες στην θέση μου. Γιατί δεν με νοιάζει. Έτσι απλά. Δεν μου φέρνει καμιά παρηγοριά το γεγονός ότι το έχουν περάσει αυτό άλλες 3.000.000.000 μανάδες πριν από μένα. Εγώ δεν ήθελα. Και ακόμα δεν θέλω. Αλλά δεν έχω άλλη επιλογή.
Και τώρα τρέχω. Να προλάβω να τελειώσω τις δουλειές στο γραφείο μέχρι τις 5, να φύγω αμέσως, να προλάβω το τρένο, το λεωφορείο, το άλλο τρένο, το άλλο λεωφορείο, να περάσω όλο το απόγευμα με το παιδί μου, να παίξω μαζί του, να μαγειρέψω, να σκουπίσω, να πλύνω, να σιδερώσω. Όλα αυτά από τις 10 έως τις 1 το βράδυ. Βόλτα; Ποια βόλτα; Δεν σου αγγίζω καν το θέμα του «που θα αφήσω το παιδί». Μεγάλη ιστορία. Still pending, που λένε και στο χωριό μου. Θα το θίξω άλλη φορά.
Τώρα τρώμε πιο συχνά delivery, το βουνό με τα ασιδέρωτα είχε φτάσει το ταβάνι (μέχρι που ήρθε η μαμά), σφουγγαρίζω με το ζόρι κάθε 2-3 μέρες κάτι μεταμεσονύκτιες ώρες , και πλυντήριο βάζει πιο συχνά από μένα ο σύζυγος. Αλλά δεν με νοιάζει. Δεν γκρινιάζω γι αυτά (εντάξει λίγο μόνο. Όταν για 6η φορά μέσα στον ίδιο μήνα έχει απεργία η ΓΕΣΕΕ). Ξέρεις γιατί; Γιατί 1ον) τα φανταζόμουν. Τι νομίζεις έκανα παιδί νομίζοντας ότι την επόμενη θα κέρδιζα το joker; Αλλά η πραγματικότητα πάντα έρχεται και ρίχνει ένα ξεγυρισμένο χαστούκι στην φαντασία in the end, έτσι για να μην ξεχνάς ποιος έχει το πάνω χέρι και 2ον) Γιατί στο τέλος αυτό που με νοιάζει είναι αυτός ο χρόνος που έχω με το παιδί μου να είναι ποιοτικός και να συμβάλλει στο να γίνει η Μελίνα σωστός άνθρωπος.
Και επειδή ξέρω, τώρα, οτι τελικά κανείς δεν θα μου πεί μπράβο (το αντίθετο μάλιστα) προσπαθώ απλά να υπενθυμίζω στον εαυτό μου οτι είμαι καλή μαμά, οτι κι αν σημαίνει αυτό, και οτι ναι, αυτό που κάνω είναι αγώνας χωρίς τέλος, χωρίς το χρονόμετρο να σταματά ποτέ, με πολλούς αντιπάλους και εμένα να τρέχω ξυπόλητη σε ενα χαλασμένο τερέν αλλά πρέπει να τα καταφέρω. Στο κάτω κάτω ενα χαμόγελο της Μελίνας φτάνει για να τα ξεχνάω όλα κάθε μέρα και την επόμενη να ξεκινάω απο την αρχή.
Πι ες: Αυτό το ποστ είναι αφιερωμένο. Εύχομαι απο καρδιάς η Τρίτη και 13 να είναι η τυχερή μέρα για ενα μικρό φασολάκι και να βρεί το δρόμο του για τον κόσμο μας. Άντε μικρέ αστροναύτη σε περιμένει η Μελίνα. Μην αργείς!!
I am...
- Naf
- A proud mom. A fool for love, strawberries, girly stuff, sparkly things and hot bubble baths. I am not a photographer but i adore photography, i am not a chef yet i cook like crazy and i like it! Instagram: instanaf
Τρελό Shopping!!
Subscribe
Posts
Comments
12 dreamers replied:
Γι'αυτό εγώ δεν θα γίνω ποτέ μάνα! Όχι δηλαδή ότι και να ήθελα θα μπορούσα κιόλας! Χαχαχα! Πατέρας πάλι (κοινώς αυτό που δεν τραβάει το σίδερο, το σφουγγάρισμα και το μαγείρεμα) πολύ θα ήθελα. Αν και έχω μια υποψία ότι εγώ θα ήμουν ο πατέρας που θα τα έκανε όλα...aka το κορόιδο! Είμαι σχιζοειδής περίπτωση εεε;;; Τι να πεις! Φιλιά στη Μελίνα...ζουπηχτά...ξέρεις!!
υ.γ. Το νέο φασολάκι πότε με το καλό;
Λες να ακούσει τους Bad Religion και να φύγει για άλλες τροχιές?? Α...δεν μας τα λέει καλά ο υπέυθυνος "τροχοδρόμησης"!!!!!!
btw...Η Μελίνα είναι τυχερό παιδί, είναι γλυκό παιδί, είναι περισσότερα από οσα οι λέξεις μπορούν να περιγράψουν! Και εγω προσωπικά, οσο ξύλινο κι αν ακουστεί αυτό, σε ευχαριστώ για οτι έχεις κάνει μέχρι τώρα γι'αυτό το j'adore που με λιώνει κάθε φορά που τη βλέπω! Κι ας μου φάει τον άντρα τελικά...
Κάτι είπες για απεργίες και είπα να σου θυμίσω πως την Πέμπτη έχει στάση εργασίας η ΑΔΕΔΥ. Πιθανώς δε σε επηρεάζει όμως. Αλλά και να σε επηρέαζε, είμαι σίγουρος πως θα έβρισκες τον τρόπο να το ξεπεράσεις και να φτάσεις στο Μελινάκι. Διότι αυτό μετράει και τίποτε άλλο [αυτό και αν είναι κλισέ και ξύλινο που ανησυχεί η ψηλή από πάνω μου]
p.s. Τελικά αυτό το παιδί όταν μεγαλώσει με τόσα κείμενα και τόσες ιστορίες γραμμένες πως θα νιώσει;
Την καλησπέρα μου
καλημέρα,
μελαγχολησα με το ποστ οχι γιατι δεν είναι αληθεια (εχω ακριβως το ιδιο προγραμμα αλλα με δυο παιδια 5και 2 ετων) αλλα επειδη αυτη η πραγματικοτητα προσωπικα μου εχει πεσει βαρια, νιωθω εξαντληση απογοητευση και πολλες φορες δεν αισθανομαι καλη σε κανενα τομεα (ουτε σαν μανα, ουτε σαν νοικοκυρα ουτε στην εργασια μου ...κλπ)
...με κυνηγαει το ρολοι...δεν φτανει το ρημαδι το 24ωρο!!
κ όμως, εγώ θέλω να σου πω ένα μεγάλο, χορταστικό, fool fat ΜΠΡΑΒΟ!!!!! με πολλά θαυμαστικά!
κάνεις κάτι πολύ σπουδαίο, ζεις την ζωή σου κάνοντας το καλλίτερο που μπορείς κ φροντίζεις ένα παιδία κ ένα σπίτι κ μία σχέση κ με όλη μου την καρδιά σε συγχαίρω για αυτό!
να είσαι καλά, γερή δυνατή - κ μα κερδίσεις κ το Joker χεχεχε xxxxx
μπεεε
A re Nafsi!!!! To kserw poso dynath eisai k eimai sigourh oti ta kataferneis ola teleia!!! alla ola ayta exw na trabhksw? ;) Pote erxeste k apo ta merh mas na sas doume???? Filakia polla polla!
Δεν είχα αναλογιστεί ποτέ ποσα πράγματα κένουμε κάθε μέρα.
2 μήνες μετράω για την επιστροφή μου στη δουλειά (αν δεν έχει κλείσει η εταιρεία μέχρι τότε!) και δεν θέλω καθόλου!
Βρε μπας κι είμαστε γεννημένες μάνες;
Τέλος, ένα τεράστιο μπράβο σε όλες μας!
(αν δεν παινέψεις το σπίτι σου..)
φιλιά πολλάάά! :)
Το στεφάνι μου τα κάνει ΟΛΑ (εκτός από πλυντήριο ρούχων που του έχω απαγορεύσει να αγγίξει ακόμα κι αν είμαι ένα βήμα πριν τον τάφο) οπότε σκέφτομαι πως όταν έρθει η ώρα να γυρίσω στη δουλειά δεν θα είναι τόσο τραγικά τα πράγματα (πάντως αυτή τη στιγμή είμαι με υπερκόπωση... δύσκολο πράγμα ο θηλασμός ειδικά όταν προσπαθείς να ταίσεις ένα αχόρταγο βρέφος)
@zero point
αυτός που τα κάνει όλα είναι το κορόιδο δηλαδή;;;κατααααλαβα...πάω να σκεφτώ και επανέρχομαι!
@Dotty
Η Μελίνα είναι τυχερό παιδί γιατι εκτός των άλλων (ποιών;;)έχει σούπερ νονά, ερωτέυσιμο νονό (απο πολλές απόψεις), και σούπερ θείους και θείες και φιλενάδες!
@Profylaktiko
Τελικά η απεργία δεν με επηρέασε σήμερα!!χοχο! Ελπίζω μόνο μην με μουτζώνει με αυτά που θα διαβάζει σε μερικά χρόνια!!
@AVRA
ακριβώς το ίδιο feeling με ώθησε να το γράψω αυτό το ποστ. Και μόλις το έγραψα έγινα και περισσότερο κομμάτια...i feel u...κούράγιο!!!
@provato
thnx!χρειάζομαι λίγο power boost. Μάλλον άλλος ένας λόγος για τον οποίο έγραψα το ποστ ήταν αυτός.
Και επιτέλους κάποιος που μου ευχήθηκε να κερδίσω το joker!!δηλαδή ήμαρτον...μόνο εσύ έπιασες το βαθύτερο νόημα!!μπεε
@katerinaki
κοίτα είναι αλήθεια...αυτά θα περάσεις ΚΑΙ εσύ (ίσως λίγο καλύτερα γιατι έχεις τις μαμάδες κοντά σου!) ΑΛΛΑ μείνε στο οτι μόλις σε κάνει μια αγγαλιά ο μικρός θα λιώωωωωωωνειιιιςςςς!
miss u!
@manetarius
ασε φιλενάδα...που να φτάσει η μέρα που θα γυρίσεις!!eeeeeewwww!
εννοείται πως είμαστε γεννημένες μάνες!!τι νόμιζες οτι είμαστε κορίτσια καριέρας;;ππφφφφ!
@mamma
Το στεφάνι σου είναι απο τα λίγα!τουλάχιστον τα κάνει όλα και χωρίς να γκρινιάζει;;πόσο πέρνει την ώρα;μήπως μπορούμε να έχουμε τον γιό σας τον μεγάλο για baby sitting??
χαίρομαι πάρα πολύ που ο θηλασμός πάει οκ. φιλάκια στα μαγουλάκια του newby!!
Wow , για έναν άνθρωπο που ετοιμάζεται να παντρευτεί σε μόλις ένα μήνα , αυτά φαντάζουν λίγο τρομακτικά..Μήπως να τα παρατήσω όλα και να πάω στα βουνά...?!
Βρε τι νεκοκοιρα που ναι δουλα και κυρα...
θες κ βόλτα? χα
Λοιπόν όλα είναι ζήτημα προτεραιότητων μιας και οι 24 ώρες δεν επαρχκούν, οπότε διαλέγεις delivery και πας πάρκο, ή μαγειρεύεις και βόλτα απ΄ αύριο.
Πρέπει να εμπεδώσεις πως τα θέλω σου είναι Β' προτεραιότητας, παίρνει χρόνο αν σκεφτείς πως εγώ μετά απο 8 χρόνια ακόμη δεν το έχω καταλάβει 100%!
φιλάκι στο Μελινάκι!
χμ, όλα εσίς τα κάνετε μανδάμ? ο σύζυγός δεν βάζει ένα χεράκι????
Post a Comment