Αφήστε με να θηλάσω...
Δεν είμαι οικολόγος (προσπαθώ καμιά φορά αλλα ποτέ δεν θα καταφέρω να καταναλώνω λίγο νερό όταν πλένω!), δεν είμαι χορτοφάγος, δεν είμαι υπερμαχος των βιολογικών προϊόντων και γενικά η σχέση μου με την φύση περιορίζεται σε αυτό που ξέρουμε όλοι: αγαπώ τα ζωάκια, τα δεντράκια και τα λουλουδάκια.τελος. Όταν όμως έμεινα έγκυος στην κόρη μου, απο την πρώτη στιγμή το να γεννήσω όσο πιο φυσιολογικά γίνεται,χωρίς καμμία αναισθησία, το θεώρησα αυτοννόητο. Ως γυναίκες γι αυτόν τον ρόλο έχουμε έρθει στον κόσμο και γι΄αυτές τις στιγμές της γέννας έχει δημιουργηθεί η φυσιολογία μας. Γιατί λοιπόν να παρεμβαίνουμε στην φύση μας?
Δεν το παίζω δυνατή. Αν ήμουν θα γεννούσα με τον πραγματικά φυσικό τρόπο. Στο σπίτι μου, χωρίς φάρμακα και γιατρούς. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να το κάνω. Θαυμάζω όμως τις γυναίκες που μπόρεσαν και που τίποτα απολύτως δεν μπήκες ανάμεσα σε αυτές και το μωρό τους.
Όταν όμως θές κάτι πάρα πολύ κάποιες φορές το σύμπαν όσο και να συνομοτεί για να το πετύχεις...μπορεί και να μην τα καταφέρει. Έτσι κατέληξα να γεννήσω με καισαρική και μάλιστα με ολική αναισθησία λόγο επιπλοκής. Είμαι πολύ ευγνώμων στο γιατρό και την μαία μου που ήταν εκεί απο το πρώτο λεπτό της έναρξης του τοκετού και δεν έφυγαν απο δίπλα μου και τις 12 ώρες που διήρκησε ο τοκετός ούτε για καφέ. Απο την στιγμή όμως στιγμή που τέλειωσε η εγχείρηση και μετά (στις 10 το βράδυ) άρχισε να λειτουργεί η αθάνατη νοοτροπία των ελληνικών μαιευτηρίων. Σε ένα παρ’ολα αυτα «φιλικό προς τα βρέφη» μαιευτήριο, κανείς δεν μου έφερε το παιδί μου να ακουμπήσει πάνω μου όταν ξύπνησα. Το μωρό μου βίωσε την αλλαγή απο τον «κόσμο στην κοιλιά της μαμάς» σε ένα κόσμο με θορύβους, μυρωδιές, φώς και κρύο, τελείως ανώμαλα. Και ενώ εγώ πάλευα να συνέλθω απο την αναισθησία, κανείς δεν σκέφτηκε πριν με μεταφέρουν στο δωμάτιο μου, να μου φέρουν να δώ το παιδί που μόλις γέννησα!! Η εξήγηση ήταν οτι στον κάτω όροφο που ήταν το δωματιό μου δεν κατεβάζουν τα νεογνά. Κανείς όμως δεν σκέφτηκε να μου το δείξουν πρίν με κατεβάσουν κάτω! Είδα την κόρη μου σε φωτογραφίες που έβγαλε ο άντρας μου και περίμενα να έρθει το πρωί. Έτσι οι πρώτες αρκετά σημαντικές ώρες για εμένα και το μωρό χάθηκαν.
Επιτέλους το άλλο πρωί με πρωτοβουλία της μαίας μου, μου έφεραν την κόρη μου και κατάφερα να την θηλάσω για πρώτη φορά. Τις επόμενες 4 μέρες που έμεινα εκεί έκανα τα πάντα για να δυναμώσω γρήγορα και να μπορώ κάθε φορά που ανέβαινα στον 1ο όροφο για να την θηλάσω να είμαι πιο δυνατή και να πονάω λιγότερο. Αυτό όμως που με ενοχλούσε δεν ήταν ο πόνος, αλλά το οτι οι περισσότερες μαίες σε ένα τέτοιο νοσοκομείο ήταν ανίκανες ή βαριόντουσαν να βοηθήσουν τις νέες μητέρες στο να μάθουν να θηλάζουν σωστά. Σε ενα μαιευτήριο «φιλικό προς τα βρέφη», στο δωμάτιο θηλασμού υπήρχε θερμαντήρας μπιμπερό γεμάτος με μπουκαλάκια ξένου γάλακτος όλη την ημέρα, δελεάζοντας την μητέρα που προσπαθεί χωρίς αποτέλεσμα να θηλάσει επι 1 ή 2 ώρες (γιατί κανείς δεν της δείχνει). «καλέ τί παλεύεις τόσες ώρες?? Αφού δεν έχεις γάλα ακόμα! Δώστης συπλήρωμα τώρα να χορτάσει.είσαι και χειρουργημένη...» ήταν αυτό που άκουσα απο μια μαία όταν προσπαθόντας να θηλάσω επι 3 ώρες στις 4 τα ξημερώματα το μωρό έκλαιγε απεγνωσμένα. Ήταν και η μόνη νύχτα εκει μέσα που της έδωσα ξένο γάλα. Και ακόμα το μετανιώνω. Την άλλη μέρα η μαία μου μου έδειξε πως να καταλαβαίνω όταν το μωρό τρώει πραγματικά και καταπίνει και πότε πιπιλάει το στήθος. Την προηγούμενη νύχτα η μικρή δεν έτρωγε αλλα πιπίλιζε γιαυτό και διαμαρτυρόταν. Απο την μέρα εκείνη και μετά μέτραγα τις ώρες για να φύγω απο εκει μέσα, να πάω σπίτι μου και να βρούμε τους ρυθμούς μας μόνες μας. Εγώ και εκείνη.
Και μετά στο σπίτι ξεκινάει ο άλλος γολγοθάς. Να προσπαθείς να θηλάσεις υπο την επίρροια του οικογενειακού περιβάλλοντος! Η μητέρα μου ανυσηχούσε και ακόμα ανησυχεί κάθε φορά που θηλάζω αν «το παιδί χόρτασε». Ο άντρας μου επέμενε όταν έκλαιγε το μωρό να δώσουμε συπλήρωμα. Η παιδίατρος μας συνέστησε και το χαμομήλι αν το μωρό πεινάει πρίν τις 2 ώρες απο την ώρα που θήλασα τελευταία φορά. Εγώ όμως θέλω να θηλάσω αποκλειστικά και δεν θέλω τίποτε άλλο ξένο να μπέι στο στόμα του παιδιού μου. Ευτυχώς η μικρή μάλλον είχε ήδη καταλάβει τι εστί το γάλα της μαμάς και 4 φορές που υπέκιψα στις πιέσεις για γάλα και χαμομήλι, το μωρό δεν ήπιε ούτε γουλιά.
Όσο πέρναγαν οι μέρες και χωρίς να ξέρω σαν νέα μάνα αν αυτά που κάνω τα κάνω σωστά, άρχισα να αναζητώ παρηγοριά στο forum του parents.gr όπου πολλές γυναίκες που θήλαζαν αποκλειστικά μοιράζονταν τα προβληματά τους και μερικοί ειδικοί δίνουν και καμια συμβουλή. Άρχισα να ηρεμώ γιατι είδα οτι αυτά τα προβλήματα που αντιμετώπιζα τα αντιμετώπιζαν και εκατοντάδες άλλες μητέρες. Ηρέμησα γιατι τελικά αυτά που το ενστικτό μου μου έλεγε να κάνω, ήταν σωστά. Αποφάσισα να διαβάσω ότι μπορούσα να βρώ για τον αποκλειστικό μητρικό θηλασμό γιανα ενημερωθώ και το έκανα. Όποτε είχα χρόνο διάβαζα. Άρχισε να πιστεύει και ο άντρας μου σε αυτό.
Στην Ελλάδα 90% των έγγυων γυναικών επιθυμούν να θηλάσουν και τελικά μόλις το 6% καταφέρνει να θηλάσει αποκλειστικά για τους 6 πρώτους μήνες. Η άγνοια μας κάνει να ακούμε ότι μας πούν οι –αδιάφοροι ή αδιάβαστοι σε θέματα θηλασμού- παιδίατροι, γυναικολόγοι και μαίες. Επίσης η έλλειψη ενημέρωσης γύρω απο τον θηλασμό κατα την εγκυμοσύνη και η έλλειψη κοινωνικών φορέων που να προωθούν ή να βοηθούν τον αποκλειστικό θηλασμό. Πρέπει να ψάξεις πολύ ή να ρωτήσεις μητέρες που θήλασαν αποκλειστικά με επιτυχία για να βρείς τους λίγους πιστοποιημένους συμβούλους θηλασμού απο το IBCLC (International Board of Lactation Consultants) στην Ελλάδα οι οποίοι μπορούν να σε βοηθήσουν σε κάθε απορία ή πρόβλημα.
Έχουμε το πιό πολύτιμο αγαθό που μπορούμε να προσφέρουμε στην ζωή του παιδιού μας και παρασυρόμαστε και δίνουμε γάλα αγελαδινό, επεξεργασμένο χημικά και με συγκεκριμένα λιπαρά και θρεπτικές αξίες. Το μητρικό γάλα παρέχει ότι ακριβώς χρειάζεται ένα μωρό, στην ακριβώς σωστή ποσότητα και σε σωστή πάντα θερμοκρασία. Παρέχει αντισώματα για όλες σχεδόν τις αρρώστιες που προσβάλλουν ή μπορέι να προσβάλλουν τα νεογνά και πολλές ακόμη.
Όλα αυτά καλά και ωραία, μέχρι την στιγμή που η μικρή 2 εβδομάδες πήρε 150γρ αντί για 200γρ βάρος και την Τρίτη πήρε 100γρ και την τέταρτη καθόλου. Εκεί άκουσα τα πάντα. Οτι μπορεί το γάλα μου να μην είναι θρεπτικό, οτι κάτι μπορεί να έχει, η παιδίατρος μου είπε να φάω όσο πιο πολύ μπορώ για να πάρω λιπαρά και να περάσουν και στο γάλα, ο άντρας μου φυσικά ανυσήχισε και μου δήλωσε οτι εάν συνεχίσει να μην παίρνει βάρος το παιδί, ανεξάρτητα με το τί θέλουμε εμείς, θα του δώσουμε κένο γάλα. Και εγώ να απαντάω πως τα παιδιά που θηλάζουν αποκλειστικά δεν μετριούνται στο βάρος όπως ξέρουν οι παιδίατροι (με τα 150 με 200 γρ την εβδομάδα) και να με κοιτάνε όλοι με βλέμα «ναι καλά λέγε τα δικά σου εσύ». Το σύνδρομο της ελληνίδας γιαγιάς που θέλει να βλέπει το μωρό με «φουσκωτά μπουτάκια» για να επιβεβαιωθεί οτι τρώει καλά. «Δηλαδή αν το παιδί δεν πάρει βάρος?τί θα κάνεις?δεν πειράζει παιδάκι μου να δώσεις και ενα γεύμα συπλήρωμα.Δεν χάθηκε ο κόσμος.» με ρώταγε όλο απορία η μάνα μου. «όχι μαμά χάθηκε ο κόσμος. Ότι πρόβλημα προκύψει θα το διορθώσω με θηλασμό και όχι με άλλο γάλα». Σιωπή. Σε μία βόλτα μας χθές στο Golden Hall μαζί και με την μικρή, ψάχνοντας κάποιο μέρος να θηλάσω, βρέθηκα να θηλάζω –προς μεγάλη μου ευχαρίστηση- μαζί με μια άλλη μαμά σε έναν καναπέ έξω απο τις τουαλέτες. Την ρωτάει λοιπόν η μαμά μου «θηλάζετε και εσείς αποκλειστικά?» και όταν εκείνη της απάντησε «Ναι» δεν μπόρεσα να μην χαμογελάσω με την απορία αλλα και την ευχαρίστηση που είδα στο προσωπό της σαν να έλεγε «ευτυχώς δεν είναι μόνο η κόρη μου η τρελή. Το κάνουν κι άλλες!». Τελικά η μικρή πήρε βάρος και εγώ άφεση αμαρτιών. Προς το παρόν.
Το χειρότερο είναι να τα ακούς αυτά απο μητέρες. Μητέρες που θήλασαν κι όλας. Να σε βλέπουν να προσπαθείς και να σου λένε αηδίες. Πολλές φορές έκλαψα με αυτά που άκουσα απο φίλους, απο γονείς και απο τον άντρα μου. Πολύ μεγάλο ρόλο στον θηλασμό παίζει η υποστήριξη. Εγώ ειλικρινά δεν ξέρω αν την έχω ακόμη. Δεν θα κατηγορήσω ποτέ μάνα που προσπάθησε να θηλάσει αποκλειστικά και δεν τα κατάφερε ή δεν ενημερωθηκε σωστά και δεν θήλασε αποκλειστικά. Γιατί πλέον ξέρω και πόσο δύσκολο είναι να τα καταφέρεις. Θα κατηγορήσω όμως όποια ξέρει τι προσφέρει το γάλα της στο παιδί και επέλεξε να μην θηλάσει. Ο θηλασμός είναι δικαίωμα του παιδιού και εμείς έχουμε κληθεί να το προστατεύσουμε.
Θα συνεχίσω να θηλάζω αποκλειστικά όσο μπορώ. Θα ζητάω βοήθεια τώρα που ξέρω απο τους σωστούς ανθρώπους και εύχομαι να δίνω το πολύτιμο αυτό αγαθό στο παιδί μου για πολύ πολύ ακόμα.
I am...
- Naf
- A proud mom. A fool for love, strawberries, girly stuff, sparkly things and hot bubble baths. I am not a photographer but i adore photography, i am not a chef yet i cook like crazy and i like it! Instagram: instanaf
Τρελό Shopping!!
Subscribe
Posts
Comments
33 dreamers replied:
Aυτό που κάνεις είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορείς να κάνεις στο παιδί σου. Συνέχισε μέχρι όσο μπορείς και αντέχεις. Εγώ τη θήλασα 3,5 μήνες,αποκλειστικά. Να σκεφτείς πως 2 μηνών κόλλησε κοκκίτη (πό τον πατέρα της)και είμασταν 10 μέρες στο παίδων. Ούτε εκεί ήπιε τίποτα ξένο και το ξεπέρασε μια χαρά. Συνέχισε, φαίνεσαι άξια μητέρα:)
απίστευτα συγκινητικό! να ανησυχώ; ;))
πέρα από την πλάκα είναι ένα αίσθημα (της γέννας, του θηλασμού) που ότι και να κάνει ένας άντρας, όσο και να προσπαθήσει ποτέ δεν πρόκειται να καταλάβει, πώς είναι να δημιουργείται, να μεγαλώνει, να βγαίνει από το σώμα σου μία ψυχή άλλη.
θυμάμαι την ξαδέλφη μου, σε μία μάζωξη με γνωστούς άγωστους στο σπίτι της, όταν ήρθε η ώρα άρχιζε να θηλάζει τον γιο της. εκεί όπως καθόμασταν. απόλυτα φυσιολογικά. απίστευτα τρυφερή σκηνή.
δεν μας μαθαίνει κανείς να γινόμαστε γονείς. και μερικοί ίσως δεν θα γίνουν ποτέ. να ακολουθείς το ένστικτό σου. που το μητρικό πάντα είναι πιο δυνατό. είναι στην φύση. είναι κομμάτι του σώματός σου το παιδί. της ψυχής σου. πάντα θα είναι.
και όταν ο πατέρας αρχίζει τα μπούρου μπούρου πες του να ανοίξει κάνα θερμοσίφωνο. μην ξεχνάς και τα μπαφ. :P :))
φιλιά πολλά! και συγκινημένα! καλό μήνααααααα!
Μπράβο σου, μανούλα! Μπράβο και πάλι μπράβο! Και δω θα τονίσω τα καλά του ιντερνετ, και για μας που βλεπουμε αυτο το ποστ, και για σενα που βρηκες υποστηριξη μεσα απο αναλογες σελιδες. Go on, mummy!
Πω πω.. τρομακτικά μου ακούγονται όλα αυτά.. αν σκεφτείς οτι εγώ ήδη έχω αρχίσει να ακούω διάφορες βλακείες από τη μάνα μου και έχω πρήξει τον γιατρό στα τηλέφωνα! Ουφ.. τι να πω! Κουράγιο καλή μου Nafούλα και να κάνεις ότι πιστεύεις εσύ σωστό! Γιατί το ένστικτο σου είναι πιο δυνατό από τη γνώμη των άλλων! Γιατί... μάνα είναι μόνο μια!! :)))
Φιλιά πολλά και στείλε τον κύριο μπαμπά σε καμια λαϊκή άμα πολυγκρινιάζε! ;))
Οταν λεγαμε οτι θα γινεις πολυ καλη και στοργικη μανα....
αυτο εννουσαμε ολες μας.!
ΕΥΓΕ!
(κλαψ...)
:(
(σταμάτησα να γκρινιάζω πια...)
Ρε μάνα, μιας και το συζητάμε, μήπως έχεις καθόλου και με γεύση κακάο;
Σε θαυμάζω που αντιστέκεσαι!! Που δεν σε τούμπαραν και δεν σε έκαναν να ανησυχήσεις κι εσύ! Και χαίρομαι που έχεις ενημερωθεί τόσο καλά, θα σε χρειαστούμε, αν καταφέρουμε να είμαστε κι εμείς τόσο δυνατοί σε λίγους μήνες.
@spyce d
ωχ...αδεξιμια της Ντοτ γεννηθηκε η μικρη...
Μπραβο σου γι αυτό που κάνεις...
Ετσι ακριβως όπως τα περιγράφεις συνέβησαν και σε μία κολλητη μου φίλη - 6 μήνες πριν!!
Είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορείς να κάνεις στο παιδί σου...και παρεμπιπτόντως μιας και έχουμε να τα πούμε καιρό...να σας ζήσει η ροοοοοοοοοζ κοράκλα!!!:))))
φιλακια
Ζουζουνα μου κανεις πολυ καλα! Σου βγαζω το καπελο, και μην μου στεναχωριεσαι :) Ειδες και ο Spy δεν θα γκρινιαζει πια και ολα καλα!
Ριξε τωρα και το ονομα του μαιευτηριου για να ξερουμε εμεις oi wannabe μαμαδες.. :)
μακια!!
διαβαζοντας το ποστ συγκινηθηκα παρα πολυ γιατι θυμηθηκα τα δικα μου, τα οποια ειναι ακομη αρκετα φρεσκα...
πριν απο τεσσερα χρονια προσπαθησα να θηλασω το γιο μου, καταφερα να το κανω μονο για 30μερες ακριβως.
καθε φορα που τον ακουμπαγα στο στηθος μου βογκουσα απο τους πονους.Γεννησα σε ενα απο τα δυο μεγαλα μαιευτηρια της Αθηνας.Σκασαμε ενα καρο λεφτα και δεν βρεθηκε ουτε μια μαια να με βοηθησει , να μου δειξει.Ηρθαν μετα απο παρακαλια κανα δυο φορες αλλα πολυ αργοτερα απο την ωρα που μου εφεραν το μωρο , με αποτελεσμα επειδη το ακουγα που εκλαιγε ειχα ηδη βαλει το μωρο στο στηθος μονη μου και το μωρο μου εκοψε τις θηλες.Το τι ακολουθησε μετα ηταν ενας γολγοθας που τον αντεξα μονο για 30μερες ...δεν αντεχα περισσοτερο.....Το κριμα ειναι οτι αντιληφθηκα ποσο γαλα ειχα και ποσο πολυ μπορουσα να βοηθησω το παιδι με αυτον τον τροπο αφου ξεκινησε η διαδικασια να το κοψω....τελως παντων να μην μακρυγορω αντιμετωπισα ολα αυτα που ανεφερες εσυ συν τους πονους στο στηθος οχι μονο απο τις θηλες αλλα και γιατι το στηθος πετρωσε....
μια απο τα ιδια και με την κορη μου πριν απο ενα χρονο ...εκεινη την την θηλασα μονο 2 μερες!!!!
ακομη δεν το εχω ξεπερασει...
συγνωμη για το σεντονι....
κουραγιο στην προσπαθεια σου!!!!
@anonymous
ευχαριστώ πολύ!
Και ναί, ακόμα και σε αυτό μας παραμυθιάζουν ή η άγνοια των γιατρών οδηγεί τις μητέρες σε διακοπή του θηλασμού: ούτε όταν αρρωστήσει η μητέρα ή το παιδί διακόπτεται ο θηλασμός, ίσα ίσα που το βοηθάει λόγω αντισωμάτων να το ξεπεράσει ευκολότερα!
να σου ζήσει!
@b|a|s|n\i/a
έχεις δίκιο σε αυτό που λες με το ένστικτο..και μόνο αν γίνεις γονιός τελικά το καταλαβαίνεις. Είναι όμως μερικοί που μου αμβισβητούν και αυτό το ένστικτο της μάνας!anyway...
@decor
ναι οντως με βοήθησε πολύ το internet...πραγματικά αν δεν διάβαζα τόσο πολύ θα είχα δώσει σε πολλές περιπτώσεις ξένο γάλα. βέβαια δεν είναι όλα τα sites αξιόπιστα έτσι?μην τρελαθούμε.Διαβάζεις και αρκετές μπούρδες επι του θέματος..δεν το συζητώ!
@manetarius
ααααα μην με στεναχωρείς και βάλουμε και οι 2 τα κλάματα (λόγω ορμονών όχι τίποτε άλλο!)..το τελευταίο πράγμα που ήθελα να κάνω είναι να σε τρομάξω. αυτό που έμαθα λοιπόν για τον αποκλειστικό θηλασμό είναι: άκου συμβουλές μόνο απο μητέρες που έχουν καταφέρει να θηλάσουν αποκλειστικά και απο ειδικούς σε θέμτα θηλασμού. Κανέναν άλλο. Επίσεις σου προτείνω να πάρει άμεσα τα 2 βιβλία της Άννας Πατσούρου "Θηλασμός μια υπέροχη σχέση" τόμος α και Β. Το μόνο ελληνικό βιβλίο για το θηλασμό γραμένο απο παιδίατρο και πιστοποιημένη σύμβουλο θηλασμού.
Το spy θα το στείλω διακοπές μου φαίνεται καλύτερα!
@θείτσα
merci mon amour!τα παραλέτε!
@Spy
χμμμ...αλήθεια?
@παιδί μου
όχι αγάπη μου δεν έχει γιαυτό σταμάτα να κλαίς επιτέλους!
@Olga
χαθήκαμε όντως βρέ!ευχαριστώ για τις ευχές πολύ πολύ. τελικά πολλές μανάδες περνάνε τα ίδια..
@favas
α! τώρα είμαι καλά!thnx!Το μαιευτήριο (Αρεταίειο) είναι πολύ καλό απλά μερικές μαίες είναι άλλα ντ'άλλα (όπως παντού άλλωστε) και θέλει να έχεις @@ να τις κράζεις και επίσης να ξέρεισ τι θέλεις και να το απαιτείς
@AVRA
καλή μου σε αυτά τα μαιευτήρια δυστυχως γίνονται τα χειρότερα. Δεν σε βοήθησε κανείς και γιαυτό δεν τα κατάφερες. Ακόμα και με τις πληγωμένς θηλές υπήρχε λύση. Σε καταλαβαίνω γιατι αν τραβάς αυτά που τράβηξες και εγώ θα τα παρατούσα!
Άντε στο επόμενο έυχομαι να ανταλάσσουμε συμβουλές απο εδώ!!:Ρ
@mirelen
εσένα δεν σε φοβάμαι..θα σε έχω απο κοντά!!!!:Ρ
ΝΑF, ΓΕΡΑ, ΜΕ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ!
Μόνο εσύ ξέρεις/νιώθεις ποιο είναι το σωστό κι αυτό που χρειάζεται το (πολύ τυχερό) μωρό σου
:***
Λευτεριά στο βυζί της Naφ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
:p
Γέννησα στα 17. Απο τα δώδεκα είχα διαβάσει το βιβλιο ένος παιδιατρου και ήξερα θεωρητικά τα πάντα- μέχρι και για το ταυτοχρονο θηλασμο διδύμων.
Θήλασα επί ένα χρόνο τους πέντε πρωτους μηνες αποκλειστικα. Δε μου έδειξε κανείς τίποτα. Το θήλαζα όταν πεινούσε. Δεν υπολογιζα τις ώρες. Είναι αφύσικο το ανα τρίωρο. Μήπως εμεις οι ενήλικες τρώμε ακριβώς στην ώρα μας πάντα και την ίδια ποσοτητα;
Πιστεύω ότι ήταν το ένστικτο που με οδήγησε σε αυτή τη στάση- δεν ήταν αποφαση ήταν στάση.
Πέρα απο την αξία του μητρικου γάλακτος, πολύ σημαντική για μενα ήταν η επαφή με το παιδί. (Να προσθέσουμε και το πρακτικο μερος; Δεν χρειάζεται να κουβαλάς τίποτα μαζί σου από γάλατα βραστήρες και δεν ξέρω τι άλλο.
Δε μου αρέσει να δίνω συμβουλες, πέρα απο μια γενικη οδηγια. Ακολούθησε το ενστικτο σου. Εσύ ξέρεις το παιδι σου καλύτερα απο οποιονδήποτε άλλο.
Και κοίταξε να χαρεις αυτές τις στιγμες του θηλασμού όσο μπορεις περισσοτερο. Αυτές και οι κλωτσιες της εγκυμοσύνης είναι οτι πιο σημαντικο έχω ζήσει.
μ. (για μαμα)
Tα ίδια ακριβώς έζησε πέρσι τον Οκτώβριο η ξαδέρφη μου που γέννησε το πρώτο της παιδί (κοριτσάκι) με καισαρική σε πανάκριβο μαιευτήριο. Κανείς δεν της έδειξε τίποτα, παρά μόνο την τελευταία ημέρα παραμονής της εκεί μετά από δική της πίεση. Ευτυχώς που βρέθηκε μια εκπαιδευόμενη νοσηλεύτρια στον όροφο και της έδειξε δύο πράγματα για το πώς να θηλάζει σωστά. Δεν συνέχισε βέβαια για πολύ καιρό, γιατί από ένα σημείο και μετά δεν είχε πια γάλα, ωστόσο βλέπεις διαφορά ανάμεσα στη μικρή που πρόλαβε και θήλασε και σε άλλα συνομίληκά της μωράκια που δεν θήλασαν καθόλου. Νaf, συνέχισε αυτό που κάνεις και το κάνεις καλά. Κι αν χρειάζεσαι συμπαράσταση, είμαστε όλοι μας εδώ. Χάρηκα ειλικρινά πολύ.
καλέ εγω ξένο γάλα δεν ήπια ούτε κατά διάνοια και κοίτα πως βγήκα!!!!
:)
Συνέχισε να κάνεις αυτό που σου λέει το μέσα σου και...ε ας δώσουμε και ενα τόσο δα credit στον μπαμπά μιας η γυναικεία του φύση -πάλι καλά- δεν είναι τελείως εκπαιδευμένη και καμιά φορά γίνεται λίιιιγο υπερβολικός! Από την άλλη βέβαια...με τέτοιο παιδί αστέρι δεν γίνεται να μην είσαι υπερβολικός/ή στην αγάπη, την έννοια, τη σκέψη...
Φιλί ζουπηχτό!
υ.γ. είναι σίγουρο οτι δεν βγαίνει και με γεύση κακάο?
Όταν γέννησα τη δεύτερη κόρη μου η πρώτη ήταν 18 μηνών, (περπατούσε και ήταν μες τη σκανταλιά),σε μια από της προσπάθειες μου να θηλάσω η μεγάλη, που, βρήκε τον αναπτήρα;;; έκαψε το σεμεδάκι της τηλεόρασης....
Από τη μια θήλαζα, και ταυτόχρονα είχα το νου μου την μεγαλη,(18) μηνών, και το όνομα της ήταν από τότε μεγάλη...
Ο θηλασμός θέλει τη μάνα ήρεμη,εγώ ήμουν τσίτα στα νεύρα....
Μπράβο σου ΝΑΦ,όσο μπορείς ηρεμία,και άκου μόνο τι σου λέει το ένστικτό σου....
Καλό μήνα σε όλους σας...
Πολύ ενδιαφέρον όλο αυτό που γράφεις.Η κάθε μάνα θεωρώ πως πρέπει να κάνει αυτό που πιστεύει πως είναι καλύτερο για το μωρό της.Μην ακούς κανέναν,κάνε αυτό που πιστεύεις ότι είναι σωστό και θα δεις όλα θα πάνε μια χαρά!
Θα συνταχτώ ανεπιφύλακτα με τον Ξιπασμένο "λευτεριά στο βυζί της Ναφ"!
Καλημέρες :)
Πω πω, μου φαίνεται πρέπει να έφαγες μεγάλο ζόρι με τα do & τα don't.
Γενικά θα ακούς πολλά και διάφορα. Βάλε φίλτρο και δείτε εσείς, τι πιστεύετε ότι είναι καλύτερο για τη μικρή.
Πάντως όσον αφορά στον αποκλειστικό μητρικό θηλασμό, μπράβο που επιλέγεις ένα δύσκολο δρόμο για το καλό της μικρής.
Πέραν της ευκολίας (γλυτώνεις μπιμπερό, προτετοιμασία, γάλατα κλπ) έχει και δυσκολίες διότι δεν είναι τόσο εύκολο να θηλάσεις παντού και όπου θελεις. δυστυχώς δε νομίζω ότι ως χώρα και κουλτούρα έχουμε μεριμνήσει δεόντως για το θέμα. Συνέχισε λοιπόν όπως σου υπαγορεύει το ένστικτό σου όχι μόνο για το καλό του μωρού αλλά και το δικό σου, διότι ευτυχισμένη μαμά σημαίνει κι ευτυχισμένο παιδί.
Και κυρίως μην ψυχαναγκάζεσαι με "πρέπει", όχι μόνο των άλλων, αλλά και αυτά που θέτεις εσύ στον εαυτό σου.
σουβλάκι πότε θα της δώσεις να στανιάρει? χαχαχα
καλημέρα ρε τρελοκόριτσο.
Φαντάζομαι ότι μεγάλο ρόλο στην αποθάρρυνση του θηλασμού στα μαιευτήρια παίζουν αναμφίβολα οι μεγάλες εταιρείες παρασκευής συμπληρωματικού γάλακτος. Δεν θα μου έκανε καμιά εντύπωση να παίρνουν οι μαίες ένα "βοήθημα" βρε αδερφέ για να προωθούν το χημικό γάλα!
Λοιπόν, να συνεχίσεις όπως εσύ νομίζεις και κακά τα ψέματα όπως πρέπει. Γιατί όλοι ξέρουμε ότι αυτό πρέπει...από αρχαιοτάτων χρόνων.
Και όπως είπε και το xipaki...λευτεριά στο βυζί της Naf!!! Viva la revolution!!!
Καλησπερα.
Ειμαι μητερα με δυο παιδια τα θηλασα και τα δυο. Τον γιο μου
8 μηνες χωρις να του δινω συμπληρωμα.Ο θηλασμος ειναι ελευθερος δεν κρατας ωρα το μωρο
μπορει να τρωει οποτε πειναει δεν
πειραζει το στομαχι του.
Αλλωστε οσο πιο συχνα τρωει τοσο
περισσοτερο γαλα σου κατεβαινει και μπορεις να το καλυψεις.
Υγ. Να σας ζηση!!
Λοιπον η μαμα μου που εκανε τεσσερα παιδια και τα θηλασε και τα τεσσερα λεει (επειδη τη ρωτησα) να μην ακους κανεναν.Οπως επισης και το οτι ειναι φυσιολογικο σε καποια φαση το μωρο να μην παιρνει βαρος.
Εγω απο την πλευρα μου δεν μπορω να φανταστω πιο γλυκο πραγμα απο αυτο..Καλα κανεις λοιπον και επιμενεις να μην το στερεις ουτε απο εσενα πυτε απο τη μπεμπα. :)
φιλια και στις δυο σας!!
To periergo einai oti to isxyrotero epixeirhma gia na apotrapei mia mana apo ton thilasmo einai thema emfanisis: to stithos kai i mellontiki toy eikona!
Egwistiko?
Isws...
ps:mi se parei apo katw kamia epiloxia katathlipsi... krataei mines meta
epeita apo 15 mhnes vrisko epiteloys mia mana na "milaei" gia to thilasmo opos prepei kai opos mono mia ginaika-mama gnorizei.
Agapiti Naysika h empeiria soy moiazei poly me tin dikh moy kai sto thema tis gennas kai sto thema toy thilasmoy..Exoyn vevaia perasei mhnes alla pote den tha ksexasw pws kataferan na moy mayrisoyn tis pio omorfes protes hmeres ths mitrothtas moy.Giatroi poy se ena klima fovoy se apothoyn kai se apotrepoyn apo to na akoyloythiseis ton fysiologiko toketo kai maies poy anti na se voithisoyn stin apegnosmenh soy prospatheia na threpseis to paidi soy se apogoiteyoyn...To xeirotero stin periptosi moy itan oti to paidi moy gennithike prowra stin 36 ebvomada opote metaferthike se eidiki monada neognwn 60 xiliom makria apo mena...Kathe mera pigaina me ta galompoykalakia moy -twn 30 i twn 60 ml-gia na min xaso tin epafi me to paidaki moy kai ti antimetopiza pisteyeis...adiaforia, eironia,sklirotita, ena sistima oxi aprosopo, alla me ena apanthropo prosopo...maies namoy lene pos "den prosferei kai tipota parapano to mhtriko gala, apla oi miteres niothoyn diaforetika..gi ayto dexomaste ta mpoykalakia".Kammia voitheia vevaia kai otan paredida ligo periexomeno "mono ayto??" moy elegan.Me sigkinise poli i istoria soy, na eisai panta kala..telika panta iparxoyn antropoi poy einai sto diko mas stratopedo..ena megalo mpravo poy piges kontra sto "therio" poy legetai arnisi..
me ektimhsh
Lydia
Αγαπητή Λυδία,
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια αλλα...αυτό που έκανες εσύ χρειάζεται δύναμη και κουράγιο!συγχαρητήρια! Ευτυχώς τώρα που τα καταφέραμε τα σκέφτομαι και λέω: στο 2ο (πρώτα ο θεός) δεν με σταματάει τίποτα και κανένας!!!!τώρα που τα μάθαμε???αεραααα!
εντάξει,κομμάτια με έκανες,διαβάζω και ξαναδιαβάζω και όλο βουρκώνω...είσαι πολύ δυνατή.μπράβο ΜΑΜΑ!
να συμπληρώσω ότι αφού σφίχτηκε η καρδιά μου προσπαθώντας να φανταστώ πώς είναι για μια μαμά και ένα μωρό να μην γεύονται,να μην μυρίζουν και να μην αισθάνονται ο ένας τον άλλο από το πρώτο λεπτό της καινούργιας τους ζωής,πήγα στο δωμάτιο της μικρής,τη φήλισα και αποφάσισα να ξαναθηλάσω και σήμερα το βράδυ.κάθε βράδυ λέω να δώσω ένα γεύμα με μπουκάλι για να κομηθώ λίγο περισσότερο,λίγο πιο μόνη μου... και κάθε βράδυ το αναβάλλω...;-)
Post a Comment