Το συνειδητοποίησα όταν κατάλαβα προχθές ότι το άφησα στην τσάντα της Ηλιάνας που είχε ήδη φτάσει Πατήσια και μετά έπαθα κατάθλιψη…το περιοδικό “LOOK”…και το είχα βρεί με τόσο κόπο στο Χαλάνδρι….Δέν ξέρω γιατι…στην αρχή όταν έβλεπα όλους αυτούς στο μετρό να διαβάζουν με μανία ότι free press υπήρχε, τους κοίταζα με οίκτο και ύφος: «δώσε καλέ 2€ και πάρε μια κανονική εφημερίδα!!» μέχρι που πρωτοδιάβασα την Athens Voice……Ήταν αρκετό για να κολλήσω.

Το ίδιο συνέβη σιγά σιγά βέβαια και με τα υπόλοιπα περιοδικά…τώρα ψάχνω σε κάθε γωνιά κάθε καταστήματος με έπιπλα για το HOME για τα πρωτότυπα, πάντα μέσα στη μόδα deco αντικείμενα και έπιπλα, Το LOOK για την τελευταία λέξη της μόδας, shopping spots που κανείς δεν ξέρει και αφιερώματα σε νέους ταλαντούχους σχεδιαστές, το LIFO γιατί είναι ένας super οδηγός πόλης με ψαγμένα μέρη για όλα τα γούστα, κριτικές μουσικών cd που μας αρέσουν και ενημέρωση για ότι συμβαίνει στο χώρο των τεχνών, του θεάτρου και όχι μόνο (που μόνος σου σιγά μην τα μάθαινες ποτέ) και η Athens Voice για τα φοβερά άθρα της (βλέπε Μανίνα Ζουμπουλάκη, Stardust του Πανόπουλου κ.α.)

Δέν έχει σημασία αν δεν πάω ποτέ τελικά στα super trendy μπαράκια ή δεν ψωνίσω ποτέ τον υπέροχο καναπέ Μorosso των 4000€, θέλω απλά να τα έχω στα χέρια μου, να τα διαβάζω να νιώθω οτι είμαι μέρος της καλής μεριάς της πόλης και πάντα ανήμερη για τα δρώμενα...τι κι αν κανείς άλλος στην παρέα δεν γνωρίζει για την τρέχουσα έκθεση στην γκαλερί Ζουμπουλάκη.....Δές το κι αλλιώς..μου αρέσουν και απο σχεδιαστικής πλευράς!

….Και σαν να μην έφτανε η αγωνία που ήδη έχω για το πώς θα βρίσκω κάθε Πέμπτη όλα τα παραπάνω (θα τη στήσω στην Εθνική Άμυνα την επόμενη φορά από τις 6 το πρωι…..αγανάκτηση: μα καλά από τι ώρα τις βουτάνε όλες από τα stands και όταν πάω η άμοιρη δεν βρίσκω ούτε για δείγμα;;;) ήρθε και άλλο ένα νοστιμότατο free press να μου κάνει τη ζωή ακόμα πιο δύσκολη….και όταν λέω νοστιμότατο το εννοώ γιατί είναι αφιερωμένο στην μαγειρική…..προς το εναλλακτικό εννοείται! I Cook Greek λοιπόν και βούρ για remix κλασικών συνταγών και κριτική εστιατορίων που ενδιαφέρουν κυρίως εμάς την νέα γενιά και όχι μόνο!

Μπορώ να τα έχω όλα please??

Στο γραφείο όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο και το μόνο που θέλω να κάνω είναι να σταθώ στην μέση και να ουρλιάξω μέχρι να σπάσουν τα τζάμια…και μετά να τα σπάσω όλα πρίν φύγω.
Θέλω απεγνωσμένα να εξαφανιστώ για κανένα τρίμηνο σε μία ερημική παραλία με τον καλό μου και με εφόδια αρκετά ώστε να μας κρατήσουν μακρυά από τον έξω κόσμο για αρκετό διάστημα αλλα κάτι μου λέει μέσα μου (και έξω μου μη σου πω!) ότι όχι απλά δεν θα μπορέσω να το κάνω αλλά με βλέπω να μετράω στα δάχτυλα τα μπάνια που θα κάνω φέτος….

Οι καταστάσεις στο καινούργιο σπίτι αλλάζουν καθημερινά με ραγδαίο τρόπο οπότε δεν μπορώ να μεταφέρω μια σαφή εικόνα…την μια μέρα έρχονται 5 μάστορες μαζί και το σπίτι γίνεται αχούρι, την άλλη τσακωνόμαστε με τον κατασκευαστή, τα χρώματα έρχονται λάθος και ο ελαιοχρωματιστής το χαβά του: «να βάλετε και τα τουβλάκια γιατί εγώ δεν μπορώ να βάψω αν δεν μπούν πρώτα τα τουβλάκια» !!!! Καλός άνθρωπος δεν λέω αλλά……Επιπλέον, λεφτά για να αγοράσουμε φούρνο και νεροχύτη δεν έχουμε πια, αλλά βάλαμε κάτι ταπετσαρίες!!!!Μούρλια!..... αχ….κανένα δωράκι εν όψη γάμου βρε παιδιά;

Που με φέρνει στο άλλο επίμαχο θέμα...Εγώ πότε θα γίνω μάνα;;;εεε…..όχι λάθος…αυτό είναι άλλο…Εγώ πότε θα προλάβω θεέ μου μέσα σε όλα να παντρευτώ κι όλας το Σεπτέμβριο(λέμε τώρα….);;;

Αι σιχτίρ…..πάω για Shopping Therapy……