Χθές είχαμε πάει στο Bridal Shower της νονάς μας (εάν δεν ξέρεις τι είναι αυτό δές εδώ. Τί να κάνουμε, η κα Μαρία είναι απο τα εξωτερικά!) περάσαμε τέλεια αλλα δεν θα σας γράψω γι’ αυτο. Για πολλοστή φορά η κόρη μου ήταν το αντικείμενο συζήτησης απο όλες τις κυρίες της συγκέντρωσης. Έχουμε συνηθήσει πλέον τις ερωτήσεις τύπου: «είναι πάντα τόσο ήσυχη?», «μα καλά δεν κλαίει όταν την πάιρνει κάποιος άγνωστος αγκαλιά?», «πάντα τόσο γελαστή είναι?», «μα καλά δεν έχουμε ξαναδεί τόσο ήρεμο μωρό». Ναι, ναι, ναι και ναι. Έτσι είναι. Και μετά αρχίζουν οι ερωτήσεις-αναζητήσεις για το πώς έχουμε ένα τόσο ήρεμο παιδί. Και εγώ έχω βαρεθεί να απαντάω πώς, ειλικρινά δεν ξέρω. Δεν «κάναμε» κάτι.

Σε λιγότερο απο ένα μήνα γινόμαστε 1! Πότε πέρασε ο καιρός ούτε που κατάλαβα. Η Μελίνα είναι λοιπόν ένα πολύ ήρεμο μωρό. Πολύ λίγες φορές με έχει «κουράσει» με γκρίνιες και κλάματα. Απο νεογέννητο ακολουθούσε μόνη της πρόγραμμα σε όλα, αν μπορεί να πεί κανείς οτι τα νεογέννητα έχουν πρόγραμμα! Απο την πρώτη μέρα που την θήλασα μέχρι την τελευταία δεν με κούρασε καθόλου και γιαυτό θα έχω την καλύτερη ανάμνηση απο τον θηλασμό του πρώτου μου παιδιού. Βγαίνουμε βόλτες με την Μελίνα και έχουμε πάει ταξίδια μαζί της απο 40 ημερών. Όταν είμαστε έξω γκρινιάζει σπάνια και μόνο όταν, με το δίκιο της, έχει πιαστεί στο καρότσι. Γελάει σε όλους και πάει σε κάθε αγκαλιά αρκεί να μην την έχεις σε ξαπλωτή θέση. Αυτό το σιχαίνεται!

Στο σπίτι απο μηνών καθόταν με τις ώρες στο «γυμναστήριο» της παρατηρόντας τα κρεμαστά παιχνίδια. Στη συνέχεια μας έκανε εντύπωση πως καθόταν στο relax και ασχολιόταν αρκετά με κάποια παιχνίδια. Σήμερα κάθεται στο χαλί με όλα τα παιχνίδια γύρω της και παίζει με τα κυβάκια ή τα πουλάκια-μπαμπούσκες της. Της αρέσουν τα βιβλία. Απο νεογέννητη λάτρευε τα υφασμάτινα. Τα έτρωγε φυσικά. Μετά άρχισε να τα ξεφυλλίζει και να τα αγγίζει. Τώρα αν πάρει ένα περιοδικό στα χέρια, όταν της το πάρω απο τα χέρια μετά απο 1 ώρα δεν θα λείπει ούτε μια σελίδα. Τα ξεφυλλίζει με προσοχή και κοιτάει τις εικόνες με θαυμασμό. Εντάξει υπάρχουν κάποια που τα τρώμε αλλα μας τα πήρε η μαμά γιαυτό το λόγο εντάξει???

Κοιμάται απο τις 8μιση το βράδυ, το χειμώνα και απο τις 10 και μετά το καλοκαίρι (την αλλαγή την έκανε μόνη της μόλις μπήκε το φθινόπωρο. Θυμάμαι έπαθα σοκ μια μέρα του Σεπτεμβρίου όταν η μελίνα -4 μηνών τότε- εκεί που κοιμόμασταν 10-11 έπεσε ξερή απο τις 8. Και το κράτησε όλο το χειμώνα μέχρι σήμερα). Ξυπνάει στις 9 το πρωί. Πάντα. Λές και έχει εσωτερικό ξυπνητήρι. Άν ξυπνήσει πιο νωρίς απλά κάθεται και παίζει στην κούνια της μέχρι να πάει 9 όπου αρχίζει και διαμαρτύρεται για το γάλα της. Δεν ξυπνάει ποτέ το βράδυ (πολύ λίγες φορές μόνο αν πεινάει).

Είναι πολύ προσεκτική σε όλα. Μόνη της. Ποτέ δεν θα αρπάξει τίποτα απο τραπέζι ή ράφι. Ποτέ δεν θα κάνει απότομη κίνηση σε άλλο παιδάκι ή μωρό. Μπουσουλάει εδώ και 1 μήνα και δεν έχουμε βάλει προστατευτικά στο τραπεζάκι του σαλονιού γιατι πολύ απλά προσέχει μόνη της. Σταματάει σε ασφαλή απόσταση απο την γωνία και την αποφεύγει. Αν θελήσει να επεξεργαστεί κάτι που φοράς (γυαλιά ή κολιέ) πάντα θα το πιάσει με τα 2 της δαχτυλάκια απαλά.

Μιλάει απο 1 μηνών. Όταν λέω μιλάει ξέρετε τι εννοώ. Απο νεογέννητο έδειχνε οτι θέλει να μας πεί πολλά. Άνοιγε το στόμα της σε ότι της έλεγες σα να ήθελε τόοσο πολύ να σου απαντήσει. Μετά αρχίσαμε τα αγκού και τις φωνούλες. Το σπίτι ποτέ δεν ήταν ήσυχο απο παιδικές φωνές.

Λατρευει το μπάνιο. Και εκεί διαβάζει και ασχολείται με τα παιχνιδάκια της που επιπλέουν. Όταν τρώει είναι κυρία. Κάθεται ήρεμη στο καρεκλάκι της και ανοίγει το στόμα. Όταν δεν πεινάει άλλο απλά γυρίσει το κεφάλι της δίπλα και κλείνει το στόμα ερμητικά! Δεν κλαίει ποτέ σε κανέναν ξένο που την πέρνει αγκαλιά. Δεν έχει κάνει καμμια ζημιά στο σπίτι.

Αυτή είναι η κόρη μου. Πολλοί λένε οτι για τον χαρακτήρα του μωρού συμβάλλουν οι γονείς. Άλλοι οτι τα μωρά γεννιούνται με χαρακτήρα. Άλλοι οτι είναι κληρονομικό. Η αλήθεια είναι πως δεν με νοιάζει. Ακόμη κι αν η Μελίνα δεν ήταν ποτέ έτσι όπως είναι θα την λάτρευα. Λογικό δεν είναι? Υπάρχει καμμία μαμά που αγαπά λιγότερο το παιδί της επειδή ξυπνάει συνέχεια τη νύχτα???

Δεν μου αρέσει να συμβουλεύω άλλες μαμάδες στο τι να κάνουν ή να ψάχνω να βρώ τι έχει κάνει κάθε μια και τί δεν έχει κάνει για να είναι το παιδί της έτσι όπως είναι. Είμαστε διαφορετικοί χαρακτήρες και μεγαλώνουμε τα παιδιά μας με διαφορετικό τρόπο. Κανένα παιδάκι δεν συμπεριφέρεται το ίδιο με το άλλο και αυτό είναι όμορφο. Δεν υπάρχει φόρμουλα για το πώς θα βγεί το παιδί σου ήσυχο ή κοινωνικό. Ακολουθήστε το μητρικό σας ένστικτο και όλα θα πάνε καλά. Εγώ αυτό έκανα και μόνο αυτό.

Όπως κι αν είσαι, όπως κι αν εξελιχθείς, ότι κι αν κάνεις εγώ θα σε λατρεύω.

Η μαμά σου